1 Herrens ord kom til meg:
2 Menneske, tal profetord og sei:Så seier Herren Gud:Klag og skrik: For ein dag!
3 Dagen er nær, Herrens dag er nær,ein skytung dag.Tida er innefor folkeslaga.
4 Sverdet kjem over Egypt.Rier av redsle grip Kusjnår egyptarar blir drepne,når rikdomane blir tekne frå deiog grunnmurane jamna med jorda.
5 Kusj og Put,Lud og alle ørkenfolka,Kub og menn frå land dei står i pakt med,skal falla for sverd saman med dei.
6 Så seier Herren:Dei som støttar Egypt, skal falla.Den stolte makta deira skal gå under.Frå Migdol til Syene skal dei falla for sverd,seier Herren Gud.
7 Dei skal leggjast aude mellom øydde land,byane skal liggja mellom ruinbyar.
8 Dei skal kjenna at eg er Herrennår eg set eld på Egyptog alle som hjelper det, blir knuste.
9 Den dagen skal sendebod frå megdra ut med skipfor å skremma det trygge Kusj.Rier av redsle grip deinår dagen kjem for Egypt.For sjå, han kjem!
10 Så seier Herren Gud:Eg gjer ende på rikdomane i Egyptmed handa til Nebukadnesar, kongen i Babel.
11 Han og folket hans med han,brutale folkeslag,skal førast dit for å herja landet.Dei skal dra sverd mot Egyptog fylla landet med falne.
12 Eg lèt elvane tørka utog gjev landet i hendene på vonde.Med handa til framandeøydelegg eg landet og alt som fyller det.Eg, Herren, har tala.
13 Så seier Herren Gud:Eg lèt avgudane gå til grunneog gjer ende på fillegudane i Nof.Det skal ikkje lenger finnast nokon fyrste frå Egypt.Eg spreier redsle i landet.
14 Eg legg Patros audt,set eld på Soanog held dom over No.
15 Eg auser ut min harme over Sin,festningsbyen i Egypt,og øydelegg rikdomane i No.
16 Eg set eld på Egypt,Sin skal vri seg i smerte,No skal stormastog Nof takast midt på lyse dagen.
17 Dei unge mennene i On og Pi-Besetskal falla for sverd,og kvinnene må fara i fangenskap.
18 I Tahpanhes blir dagen mørknår eg bryt herskarstavane i Egyptså den stolte makta tek slutt.Skyer skal dekkja byen,døtrene hennar må fara i fangenskap.
19 Eg held dom over Egypt.Dei skal kjenna at eg er Herren.
20 Det var i det ellevte året, på den sjuande dagen i den første månaden. Herrens ord kom til meg:
21 Menneske, eg har brote armenpå farao, kongen i Egypt.Sjå, ingen har forbunde hanså han kan bli frisk att.Ingen har lagt han i fatleså han blir sterk nok til å gripa sverdet.
22 Difor seier Herren Gud:Sjå, eg kjem mot farao, kongen i Egypt.Eg bryt begge armane hans,både den sterke og den brotne.Eg slår sverdet ut av handa hans.
23 Eg spreier egyptarane mellom folkeslagaog strør dei ut i landa.
24 Eg styrkjer armane til kongen i Babelog gjev han mitt sverd i handa,men armane til farao bryt eg.Med banesår skal han sukkaog stønna framfor han.
25 Eg styrkjer armane til kongen i Babel,men armane til farao skal siga.Dei skal kjenna at eg er Herrennår eg legg sverdet mitt i handa på Babel-kongenog han retter det mot Egypt.
26 Eg spreier egyptarane mellom folkeslagaog strør dei ut i landa.Dei skal kjenna at eg er Herren.