25 องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเปิดคลังสรรพาวุธของพระองค์และนำอาวุธแห่งพระพิโรธออกมาเพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดทรงมีพระราชกิจที่จะกระทำในดินแดนของชาวบาบิโลน
26 จงยกกำลังต่อสู้บาบิโลนจากแดนไกลจงทำลายยุ้งฉางของมันเสียจงกองมันไว้เหมือนกองเมล็ดข้าวจงทำลายล้างมันอย่างสิ้นเชิงและอย่าให้มีใครหลงเหลืออยู่
27 จงฆ่าวัวหนุ่มของมันให้หมดต้อนพวกมันไปโรงเชือด!วิบัติแก่พวกเขา! เพราะถึงเวลาของพวกเขาแล้วเวลาที่พวกเขาจะถูกลงโทษ
28 จงฟังเสียงผู้ลี้ภัยและผู้อพยพจากบาบิโลนที่ป่าวร้องในศิโยนว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราได้ทรงแก้แค้นอย่างไรทรงแก้แค้นให้พระวิหารของพระองค์อย่างไร
29 “จงเรียกพลธนูมาต่อสู้กับบาบิโลนบรรดาผู้โก่งคันศรจงมาตั้งค่ายล้อมบาบิโลนไว้อย่าให้มีใครหนีรอดไปได้จงตอบแทนมันให้สาสมจงทำกับมันเหมือนที่มันเคยทำไว้เพราะบาบิโลนได้ลบหลู่พระยาห์เวห์องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
30 ฉะนั้นชายหนุ่มของบาบิโลนจะล้มลงกลางถนนและทหารทุกคนจะถูกทำให้เงียบเสียงในวันนั้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
31 “ดูเถิด เราสู้กับเจ้า คนหยิ่งจองหองเอ๋ย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น“เพราะวันเวลาของเจ้านั้นได้มาถึงแล้วเวลาที่เจ้าจะถูกลงโทษ