1 มีพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ความว่า
2 “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘จงบันทึกทุกสิ่งที่เราได้พูดกับเจ้าไว้’
3 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ‘เพราะใกล้จะถึงเวลาแล้วที่เราจะนำอิสราเอลและยูดาห์ ประชากรของเรากลับมาจากการเป็นเชลย และนำพวกเขากลับสู่ดินแดนที่เรายกให้บรรพบุรุษของพวกเขาครอบครอง’ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น”
4 องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสเกี่ยวกับอิสราเอลและยูดาห์ไว้ว่า
5 “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ ‘เราได้ยินเสียงร้องด้วยความกลัวเป็นความอกสั่นขวัญแขวน ไม่ใช่สันติสุข
6 จงถามและดูเถิดว่าผู้ชายคลอดลูกได้หรือ?ถ้าเช่นนั้นทำไมเราเห็นชายฉกรรจ์ทุกคนเอามือกุมท้องไว้เหมือนผู้หญิงกำลังคลอด?ทำไมทุกคนหน้าซีด?
7 วันนั้นจะน่ากลัวสักเพียงใด!ไม่มีวันใดเหมือนเป็นยามทุกข์ลำเค็ญสำหรับยาโคบแต่เขาจะได้รับการช่วยให้รอดพ้น’
8 “พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า‘ในวันนั้นเราจะปลดแอกจากคอของเขาและหักเครื่องพันธนาการของเขาทิ้งเขาจะไม่ตกเป็นทาสของคนต่างชาติอีกต่อไป
9 แต่พวกเขาจะรับใช้พระยาห์เวห์พระเจ้าของตนและรับใช้ดาวิดกษัตริย์ของเขาผู้ซึ่งเราจะเชิดชูขึ้นเพื่อพวกเขา
10 “ ‘ฉะนั้นอย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ยอย่าท้อแท้หดหู่ไปเลย อิสราเอลเอ๋ย’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น‘เราจะช่วยเจ้าจากแดนไกลอย่างแน่นอนจะช่วยลูกหลานของเจ้าจากแดนเชลยยาโคบจะกลับมีความสงบสุขและมั่นคงปลอดภัยอีกครั้งและจะไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัว
11 เพราะเราอยู่กับเจ้าและเราจะช่วยเจ้า’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้‘ถึงแม้ว่าเราจะทำลายล้างมวลประชาชาติที่เราทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปนั้นจนหมดสิ้นแต่เราจะไม่ทำลายล้างเจ้าให้สิ้นไปเราจะตีสั่งสอนเจ้า แต่ก็ด้วยความยุติธรรมเท่านั้นเราจะไม่ปล่อยให้เจ้าลอยนวลพ้นโทษไป’
12 “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ ‘บาดแผลของเจ้ารักษาไม่ได้เจ้าบาดเจ็บเกินจะเยียวยา
13 ไม่มีใครช่วยว่าคดีให้เจ้าไม่มีการสมานแผลให้เจ้าไม่มีการบำบัดให้เจ้า
14 พันธมิตรทั้งปวงก็ลืมเจ้าพวกเขาไม่ไยดีเจ้าเลยเราฟาดฟันเจ้าเหมือนเป็นศัตรูกันเราลงโทษเจ้าเหมือนคนอำมหิตลงมือเพราะความผิดของเจ้าใหญ่หลวงและบาปของเจ้าก็มากมายนัก
15 เหตุใดเจ้าจึงร้องโอดโอยเพราะบาดแผลของเจ้าเพราะความเจ็บปวดซึ่งไม่มีการเยียวยา?เราจึงทำสิ่งเหล่านี้แก่เจ้าเพราะความผิดอันยิ่งใหญ่และบาปมากมายของเจ้า
16 “ ‘แต่บรรดาผู้ที่ล้างผลาญเจ้าจะถูกล้างผลาญศัตรูทั้งปวงของเจ้าจะตกเป็นเชลยบรรดาผู้ที่ปล้นเจ้าจะถูกปล้นผู้ที่โจมตีเจ้าจะถูกเราโจมตี
17 เพราะเราจะให้เจ้ามีสุขภาพดีดังเดิมและรักษาบาดแผลของเจ้า’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า‘เพราะเจ้าได้ชื่อว่า “พวกเศษเดน”ศิโยนที่ไม่มีใครเหลียวแล’
18 “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ ‘เราจะคืนความมั่งคั่งให้เต็นท์ของยาโคบและเอ็นดูสงสารที่อยู่ของเขานครจะถูกสร้างขึ้นบนซากปรักหักพังและพระราชวังจะตั้งขึ้นในที่เดิมของมัน
19 จะมีบทเพลงขอบพระคุณพระเจ้าและมีเสียงร่าเริงยินดีจากที่เหล่านั้นเราจะทวีจำนวนของพวกเขาและเขาจะไม่ลดน้อยลงเราจะนำเกียรติมาสู่เขาและพวกเขาจะไม่ถูกดูแคลน
20 ลูกหลานของพวกเขาจะเจริญเหมือนแต่ก่อนและชุมนุมชนของเขาจะได้รับการสถาปนาไว้ต่อหน้าเราเราจะลงโทษคนทั้งปวงที่ข่มเหงรังแกเขา
21 เขาจะมีผู้นำของตนเองมีผู้ปกครองขึ้นมาจากหมู่พวกเขาเราจะนำผู้นั้นเข้ามาใกล้ และเขาจะใกล้ชิดเราเพราะใครบ้างที่ยอมอุทิศตนเพื่อใกล้ชิดเรา?’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
22 ‘แล้วเจ้าจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า’ ”
23 ดูเถิด พายุขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะปะทุขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราดเป็นลมกล้าพัดวนเหนือศีรษะของบรรดาคนชั่วร้าย
24 พระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่หันกลับจนกว่าจะสำเร็จตามเป้าหมายในพระทัยของพระองค์ทุกประการในภายภาคหน้าท่านทั้งหลายจะเข้าใจสิ่งนี้