1 องค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสมาถึงผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เกี่ยวกับชนชาติต่างๆ ดังนี้
2 พระดำรัสเกี่ยวกับอียิปต์ว่าด้วยกองทัพของฟาโรห์เนโคกษัตริย์แห่งอียิปต์ ซึ่งถูกกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนพิชิตที่คารเคมิชริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติส ในปีที่สี่ของรัชกาลเยโฮยาคิมโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ความว่า
3 “จงเตรียมโล่ทั้งเล็กและใหญ่ของเจ้าแล้วรุดหน้าออกไปประจัญบาน!
4 ผูกอานม้าเถิดและขี่ควบไป!จงเข้าประจำที่พร้อมกับสวมหมวกเกราะ!จงขัดหอกจงสวมเสื้อเกราะ!
5 เราเห็นอะไร?พวกเขาตกใจกลัวพวกเขาถอยทัพนักรบของพวกเขาพ่ายแพ้เขารีบหนีไม่หันกลับมีความสยดสยองอยู่รอบด้าน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
6 “คนฝีเท้าไวก็หนีไม่พ้นคนเข้มแข็งก็หนีไม่รอดในทิศเหนือริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติสพวกเขาสะดุดและล้มลง
7 “นี่ใครกันหนอซึ่งพุ่งขึ้นมาเหมือนลำน้ำไนล์เหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก?
8 อียิปต์พุ่งขึ้นเหมือนลำน้ำไนล์เหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกรากอียิปต์คุยโอ่ว่า ‘ข้าจะพุ่งขึ้นปกคลุมโลกข้าจะทำลายนครต่างๆ และประชากรของนครเหล่านั้น’
9 ม้าทั้งหลายเอ๋ย จงบุกเข้าไปเถิด!พลรถรบเอ๋ย จงเร่งขับรถรบอย่างเร็วรี่!นักรบเอ๋ย จงรุดหน้าเข้าไปทั้งชาวคูชและชาวพูตซึ่งถือโล่ชาวลิเดียซึ่งโก่งธนู
10 แต่วันนั้นเป็นวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์วันแห่งการแก้แค้น เพื่อแก้แค้นศัตรูของพระองค์ดาบจะฟาดฟันจนหนำใจและอาบเลือดจนชุ่มโชกเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะได้รับเครื่องบูชาในแดนภาคเหนือริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติส
11 “ธิดาพรหมจารีแห่งอียิปต์เอ๋ยขึ้นไปรับยาที่กิเลอาดสิแต่เจ้าเยียวยาไปก็เปล่าประโยชน์บำบัดรักษาอย่างไรก็ไม่หาย
12 ประชาชาติทั้งหลายจะได้ยินถึงความอัปยศของเจ้าเสียงร่ำไห้ของเจ้าจะระงมไปทั่วแผ่นดินโลกนักรบจะสะดุดทับกันและล้มลงด้วยกัน”
13 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เรื่องที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนจะมาโจมตีอียิปต์ความว่า
14 “จงประกาศในอียิปต์ ป่าวร้องในมิกดลและในเมมฟิสกับทาห์ปานเหสว่า‘จงเข้าประจำที่และเตรียมพร้อมเพราะดาบจะฟาดฟันบรรดาผู้ที่อยู่รอบตัวเจ้า’
15 เหตุใดนักรบของเจ้าจึงถูกปราบราบคาบ?พวกเขาไม่อาจยืนหยัดเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะผลักเขาล้มลง
16 นักรบทั้งหลายจะล้มลุกคลุกคลานล้มทับกันและพวกเขาพูดกันว่า ‘ลุกขึ้นเถิด ให้เรากลับบ้านเกิดเมืองนอนไปหาพี่น้องร่วมชาติของเราหนีให้พ้นดาบของผู้กดขี่ข่มเหง’
17 ที่นั่นพวกเขาจะร้องว่า‘ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ดีแต่โวยวายเขาพลาดโอกาสของตนแล้ว’”
18 องค์กษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใดผู้หนึ่งซึ่งสูงตระหง่านเหมือนภูเขาทาโบร์เหมือนภูเขาคารเมลริมทะเลนั้นจะมา
19 พวกเจ้าผู้อาศัยอยู่ในอียิปต์จงเก็บข้าวของเตรียมเป็นเชลยเถิดเพราะเมมฟิสจะกลายเป็นซากปรักหักพังถูกทิ้งร้างไม่มีผู้อยู่อาศัย
20 “อียิปต์คือวัวสาวตัวงามแต่จะมีเหลือบจากทางเหนือมาต่อสู้กับมัน
21 ทหารรับจ้างในกองทัพอียิปต์เหมือนวัวที่ขุนจนอ้วนพวกเขาก็จะหันกลับแตกหนีไปเช่นกันพวกเขาจะไม่ยืนหยัดอยู่เพราะวันหายนะกำลังจะมาถึงเขาแล้วเป็นเวลาที่พวกเขาจะถูกลงโทษ
22 อียิปต์ส่งเสียงเหมือนงูที่เลื้อยหนีขณะที่ศัตรูยกกำลังบุกเข้ามาพวกเขาถือขวานบุกเข้ามาเหมือนคนโค่นต้นไม้
23 เขาจะโค่นป่าของอียิปต์” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“แม้จะหนาทึบพวกเขามีจำนวนมหาศาลนับไม่ถ้วนมากกว่าทัพตั๊กแตน
24 ธิดาแห่งอียิปต์จะอัปยศอดสูตกอยู่ในกำมือของคนจากทางเหนือ”
25 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เรากำลังจะลงโทษเทพเจ้าอาโมนแห่งเมืองเธเบส ลงโทษฟาโรห์ ดินแดนอียิปต์ บรรดาเทพเจ้าและกษัตริย์ทั้งปวง และบรรดาคนที่พึ่งฟาโรห์
26 เราจะมอบพวกเขาแก่ผู้หมายเอาชีวิตพวกเขา แก่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและทหารของเขา แต่ต่อมาภายหลัง อียิปต์จะมีผู้อยู่อาศัยเหมือนในอดีตที่ผ่านมา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
27 “ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลยอิสราเอลเอ๋ย อย่าเสียขวัญเลยเราจะช่วยเจ้าจากแดนไกลอย่างแน่นอนจะช่วยลูกหลานของเจ้าจากดินแดนที่เขาตกเป็นเชลยยาโคบจะมีสันติสุขและความมั่นคงอีกครั้งและจะไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัว
28 ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลยเพราะเราอยู่กับเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“ถึงแม้เราจะทำลายล้างมวลประชาชาติที่เราทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายเข้าไปนั้นจนหมดสิ้นแต่เราจะไม่ทำลายล้างเจ้าให้สิ้นไปเราจะตีสั่งสอนเจ้า แต่ก็ด้วยความยุติธรรมเท่านั้นเราจะไม่ปล่อยให้เจ้าลอยนวลพ้นโทษไป”