1 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เกี่ยวกับบาบิโลนและดินแดนของชาวบาบิโลนความว่า
2 “จงป่าวร้องและประกาศในหมู่ประชาชาติจงชูธงขึ้นประกาศออกไปอย่าปิดบังเลย แต่จงกล่าวว่า‘บาบิโลนจะถูกยึดเบลจะอับอายขายหน้ามาร์ดุคจะหวาดหวั่นขวัญผวาเทวรูปของบาบิโลนจะอัปยศอดสูและอกสั่นขวัญแขวน’
3 ชนชาติหนึ่งจากทางเหนือจะมาโจมตีบาบิโลนทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้างไม่มีใครอาศัยอยู่ทั้งคนและสัตว์จะหนีเตลิดไปหมด”
4 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า“ในเวลานั้น ชนอิสราเอลและยูดาห์จะร่วมกันแสวงหาพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพวกเขาด้วยน้ำตานองหน้า
5 พวกเขาจะถามทางและมุ่งหน้ามายังศิโยนพวกเขาจะเข้ามาผูกพันกับองค์พระผู้เป็นเจ้าโดยพันธสัญญานิรันดร์ซึ่งจะไม่ถูกลืมเลือน
6 “ประชากรของเราเป็นแกะหลงทางคนเลี้ยงของพวกเขาได้พาพวกเขาให้หลงเตลิดไปและเป็นเหตุให้พวกเขาร่อนเร่อยู่บนภูเขาพวกเขาซัดเซพเนจรไปเหนือภูเขาและเนินเขาและลืมถิ่นที่พำนักของตน
7 ผู้ใดพบพวกเขาก็ขย้ำกินศัตรูของพวกเขากล่าวว่า ‘เราไม่ผิดเพราะพวกเขาทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นทุ่งหญ้าที่แท้จริงของพวกเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นความหวังของบรรพบุรุษของพวกเขา’