1 Yr oedd Joab fab Serfia yn gwybod fod calon Dafydd yn troi at Absalom.
2 Felly anfonodd Joab i Tecoa a chymryd oddi yno wraig ddoeth, a dywedodd wrthi, “Cymer arnat alaru a gwisg ddillad galar, a phaid â'th eneinio dy hun; bydd fel gwraig sydd ers amser maith yn galaru am y marw.
3 A dos at y brenin, a dywed fel hyn wrtho”—a gosododd Joab y geiriau yn ei genau.
4 Aeth y wraig o Tecoa at y brenin, a syrthiodd ar ei hwyneb i'r llawr a moesymgrymu; yna dywedodd, “Rho help, O frenin.”