2 “Ysbryd yr ARGLWYDD a lefarodd drwof,a'i air ef oedd ar fy nhafod.
3 Llefarodd Duw Jacob,dywedodd craig Israel wrthyf:‘Y mae'r sawl sy'n llywodraethu pobl yn gyfiawn,yn llywodraethu yn ofn Duw,
4 fel goleuni bore pan gyfyd haular fore digwmwl,a pheri i'r gwellt ddisgleirio o'r ddaearar ôl glaw.’
5 “Yn sicr, onid felly y mae fy nheulu gyda Duw?Oherwydd gwnaeth gyfamod tragwyddol â mi,un trefnus ym mhob cymal, a diogel.Ef yw fy nghymorth i gyd a'm dymuniad;oni rydd lwyddiant i mi?
6 ‘Y mae'r dihirod i gyd fel drain a dorrir i lawr,am na ellir eu casglu â llaw.
7 Nid oes neb yn eu cyffwrddond â haearn neu goes gwaywffon,a'u llosgi'n llwyr yn y man lle maent.’ ”
8 Dyma enwau'r gwroniaid oedd gan Ddafydd: Isbaal yr Hachmoniad oedd pen y Tri; chwifiodd ei waywffon mewn buddugoliaeth uwchben wyth gant o laddedigion ar un tro.