3 Nik ere, jaio ondoren, guztion airea arnastu nueneta, denoi antzera eusten digun lurrera etortzean,nire lehen mintzoa guztiona izan zen: negarra.
4 Zapiz eta arduraz inguraturik hezi ninduten.
5 Ez dago bestelako hasiera izan duen erregerik.
6 Guztiontzat bide bat bakarra dago munduan sartzeko nahiz irteteko.
7 Horregatik, otoitz egin eta zuhurtzia eman zidan Jainkoak,berari dei egin eta jakinduriaren espiritua iritsi zitzaidan.
8 Errege-aulki eta aginte-makila baino nahiago izan nuen;haren aldean, aberastasuna ezereztzat jo nuen;
9 harribitxirik preziatuenarekin ere ez nuen parekatu,munduko urre guztia, haren aldean, hondar-apur bat besterik ez,eta zilarrak, haren aurrean, lokatza dirudi.