1 Huna non heldu diren Jaunaren egunac, eta hire erdian çathituren ditine hire buluzquinac.
2 Eta gudura bilduco ditut jendaia guciac Jerusalemera, eta hartua içanen da hiria; etcheac xahutuac eta emaztequiac borchatuac içanen dire; eta hiriaren erdia gathibu goanen da, eta gaineraco populua ez da hiritic kendua içanen.
3 Eta ilkiren da Jauna eta guducaturen da jendaia hequien contra, lehen gudu egunean guducatu içan den beçala.
4 Eta haren oinac egun hartan phausaturen dire Olibetaco mendian, ceina baita Jerusalemeren parrean iguzqui-alderat; eta erditic urratuco da Olibetaco mendia iguzqui-aldetic mendebalera, erreca handi bat utziz, eta mendiaren erdia berecico da ipharrerat, eta berce erdia hegoarat.
5 Eta ihes eguinen duçue bi mendien arteco errecara, ceren mendietaco erreca iratchiquiren baita hurbileco mendiraino; eta ihes eguinen duçue, hala-nola lur ikararen ihes goan baitzinetan Judaco erregue Ociasen egunetan; eta ene Jainco Jauna ethorriren da, eta saindu guciac harequin.
6 Eta egun hartan guerthaturen da, ez dela arguiric içanen, bainan-bai hotza eta horma.
7 Eta Jaunac daquien egun bat içanen da, ez egun, ez gau; eta arrats-aldera aguerturen da arguia.