4 Eta haren oinac egun hartan phausaturen dire Olibetaco mendian, ceina baita Jerusalemeren parrean iguzqui-alderat; eta erditic urratuco da Olibetaco mendia iguzqui-aldetic mendebalera, erreca handi bat utziz, eta mendiaren erdia berecico da ipharrerat, eta berce erdia hegoarat.
5 Eta ihes eguinen duçue bi mendien arteco errecara, ceren mendietaco erreca iratchiquiren baita hurbileco mendiraino; eta ihes eguinen duçue, hala-nola lur ikararen ihes goan baitzinetan Judaco erregue Ociasen egunetan; eta ene Jainco Jauna ethorriren da, eta saindu guciac harequin.
6 Eta egun hartan guerthaturen da, ez dela arguiric içanen, bainan-bai hotza eta horma.
7 Eta Jaunac daquien egun bat içanen da, ez egun, ez gau; eta arrats-aldera aguerturen da arguia.
8 Eta egun hartan guerthaturen da, Jerusalemdic ur bici batzu ilkico direla, erdia iguzqui-haiceco itsasoaren alderat, eta erdia mendebaleco itsas-alderat; iraunen dute uda eta negu.
9 Eta Jauna içanen da lur guciaren gainean erregue; eta egun hartan Jaun bakarra içanen da, eta haren icena bakarra içanen da.
10 Eta lur gucia bihurturen da aitzineco heinera morturaino, Erremongo munhotic Jerusalemeren hegoalderat; eta Jerusaleme bozturen da eta bere leheneco toquian jarriren Benjamingo athetic athe çaharreco lekuraino eta Izquinetaco atheraino, eta Hananeelgo dorretic erregueren lacoetaraino.