1 Eta gaztiatu çaroen (Mardoqueoc nasqui) sar çadien erregueren gana eta othoitz ceçan bere populu eta herriarençat.
2 Orhoit çaiteci, cioen, çure aphaltasuneco egunez, nola içan çaren hacia ene escuan, ceren Aman, erregueren ondotic bigarrena, gure contra minçatu baita gure hilarazteco.
3 Eta çuc deihadar eguioçu Jaunari, erregueri minça çaquizquio, eta athera gaitzatzu heriotzetic.
4 Bada, hirugarren egunean Estherrec utzi cituen bere soinecoac eta jaunci erreguinarenac.
5 Eta erreguinaren soinecoequin arguitzen çuelaric, eta deithu ondoan Jaincoa gucien manatzailea eta salbatzailea, hartu cituen bi nescatcha,
6 Eta baten gainean bermatzen cen, beraztasunez eta samurtasunez bere gorphutza ecin ekar baleça beçala;