12 Mardoqueoc aditu çuenean hori,
13 Estherri gaztiatu çaroen berriz, cioelaric: Ez deçaçula uste içan, Juduac oro galcen badira, çure bicia bakarric atheratuco duçula, ceren çaren erregueren etchean.
14 Ecen baldin orai ixilic egoten baçare, Juduac berce cerbait bidez salbatuac içanen dira; eta çu, eta çure aitaren etchea, galduco çarete. Eta norc daqui hean etzaren hortacotzat erreguinatasunera heldu içan, hunelaco orduan baliatzeco?
15 Estherrec berriz gaztiatu çaroen Mardoqueori:
16 Çoaz; bil çatzu Susanen aurkituco ditutzun Judu guciac, eta othoitz eguiçue enetzat. Ez beçaçue ez jan, ez edan hirur gau-egunez; eta nic orobat ene nescatchequin barur eguinen dut, eta orduan erregueren gana sarthuco naiz, leguearen contra goanez, deithua içan gabe, eta ene burua heriotzearen çorian eçarriz.
17 Hargatic goan cen Mardoqueo, eta Estherrec manatu ciozcan guciac eguin cituen.