2 Eta erreguec hartu çuen Amani kenaraci çaroen erreztuna, eta Mardoqueori eman çaroen. Estherrec berriz, Mardoqueo eçarri çuen bere etchearen buruan.
3 Horiec ez asquiz, bere burua nigarrez arthiqui çuen erregueren oinetara, eta minçatu citzaioen othoizca mana ceçan alferretara bihur citecen Aman Agagtarraren gaixtaqueria eta Juduen contra asmatu cituen cimarku tzarrac.
4 Erreguec escuaz hedatu çaroen ohitzaren arabera urhezco erregue-makila, ceintaz eguiten baitzen barkatiartasuneco eçagutzaria. Eta erreguina jaiquiric, xutic eman cen erregueren aitzinean,
5 Eta erran çuen: Erreguec atseguin badu, eta beren beguietan gracia aurkitu badut, eta ene othoitza ez baçaio desgogaraco, errequeiez nago gutun berri batzuz oneratuac içan ditecen Aman Juduen celatari eta etsaiaren lehenagoco gutunac, ceinetaz erregueren herrialde orotara igorri baitzuen Juduen galceco manua;
6 Ecen nola jasanen ahal ditut ene herritarren sarrasquia eta heriotzea?
7 Erregue Asueroc ihardetsi çaroten Esther erreguinari eta Mardoqueo Juduari: Estherri eman diot Amanen etchea, eta manatu dut Aman bera içan çadien gurutzeari lothua, ceren ausartatu den bere escua Juduen gainean eçarcera.
8 Iscriba çaçue beraz Juduei çuen gogoco den beçala erregueren icenean, gutunac joz ene erreztunaz. Ecen hau cen ohitza, erregueren icenean igorriricaco gutunei eta haren erreztunaz joac cirenei nihor ez baitzen enferraric eguitera ausartatzen: