2 گنجهای حاصل از شرارت سودی ندارد،اما پارسایی از مرگ رهایی میبخشد.
3 خداوند پارسایان را گرسنه نمیگذارد،اما شریران را از رسیدن به آرزویشان بازمیدارد.
4 دستانِ کاهل، فقیر میسازد،دستانِ کاری، دولتمند.
5 عاقل است پسری که در تابستان گِرد میآورد،اما پسری که در فصل درو میخوابد، شرمسار میسازد.
6 بر سَرِ پارسایان، برکتها قرار میگیرد،اما خشونت، دهان شریران را میبندد.
7 یادِ پارسایان برکت خواهد بود،اما نام شریران خواهد پوسید.
8 دانادل، احکام را میپذیرد،اما نادانِ پرگو تلف خواهد شد.