24 چون به خواب روی ترسان نخواهی بودو چون بیارامی، خوابت شیرین خواهد بود.
25 از بلایِ ناگهان بیم نخواهی داشتو نه از هلاکتِ شریران، چون واقع شود.
26 زیرا خداوند، مایۀ اطمینان تو خواهد بودو او پایت را از دام نگاه خواهد داشت.
27 احسان را از مستحق آن دریغ مکن،آنگاه که انجامش در توانِ دست توست.
28 به همسایه‌ات مگو: «برو و بازگرد، و فردا به تو خواهم داد» -با اینکه هم‌اکنون در دست توست.
29 در اندیشۀ بدی کردن بر همسایه‌ات مباشکه در کمال اعتماد، کنار تو ساکن است.
30 با کسی که به تو بدی نکرده،بی‌سبب جدال مکن.