4 «ای لِموئیل، شاهان را نمی‌شاید،شاهان را نمی‌شاید که شراب نوشند،و نه حاکمان را که مشتاق مُسکِرات باشند.
5 مبادا بنوشند و قوانین را از یاد ببرند،و حق را از مظلومان سلب کنند.
6 مُسکِرات را به آنان ده که هلاک می‌شوند،و شراب را به تلخکامان؛
7 تا بنوشند و فقر خویش فراموش کنندو تیره‌روزی خویش دیگر به یاد نیاورند.
8 «دهان خود را برای بی‌زبانان بگشا،به‌خاطر دادرسی همۀ بیچارگان.
9 دهان بگشا و عادلانه داوری کن؛فقیران و نیازمندان را دادرسی نما.»
10 کیست که همسری شایسته تواند یافت؟ارج او از یاقوت بس فزونتر است.