2 اگر از سخنان زبانت به دام افتادهایو از کلام دهانت گرفتار آمدهای؛
3 پس، پسرم، چنین کن تا رهایی یابی،زیرا به دست دیگری افتادهای:برو و خویشتن را فروتن سازو به او التماس کن!
4 خواب به چشمانت راه مده،و نه سنگینی به پِلکهایت.
5 خود را همچون غزالی از کمند شکارچی برهان،و همچون پرندهای از دام صیاد.
6 کاهِلاٰ! نزد مورچه برو،و به راههایش بیَندیش و حکمت بیاموز!
7 که او را نه فرماندهای استو نه صاحبمنصب و حاکمی؛
8 با این همه، توشۀ خود در تابستان فراهم میکندو آذوقۀ خویش در موسم حصاد گرد میآورد.