4 توانگری در روز غضب به کاری نمی‌آید،اما پارسایی از مرگ رهایی می‌بخشد.
5 پارساییِ راستان هموارکنندۀ راه آنهاست،اما شریران از شرارت خود سقوط می‌کنند.
6 پارساییِ صالحان آنان را رهایی می‌بخشد،اما خیانت‌پیشگان در دام هوسهای خویش گرفتار می‌آیند.
7 با مرگِ مردِ شریر، امیدش نیز بر باد می‌شود؛چشمداشتهای او از قدرت تباه می‌گردد.
8 پارسا از تنگنا نجات داده می‌شود؛شریر به جای او در آن فرو می‌افتد.
9 ناپاکان به گفتارِ خود همنوع خویش را هلاک می‌کنند،اما پارسا را دانش او نجات می‌دهد.
10 از کامیابیِ پارسایان شهر شادمان می‌شود،از نابودیِ شریران فریاد شادی برمی‌خیزد.