1 شخص انزواطلب در پی اهداف خودخواهانۀ خویش است؛او با هر قضاوت صحیح میستیزد.
2 نادان را از فهم هیچ لذتی نیست،بلکه تنها فاش کردن همۀ مکنونات دل خویش را خوش میدارد.
3 چون شریر میآید، دیدۀ حقارت نیز میآید،و با قباحت، تقبیح فرا میرسد.
4 آبِ عمیق است سخنان دهان آدمی،نهر جوشان است چشمۀ حکمت.
5 نشاید جانبداری از مجرمانیا منحرف ساختن دادرسی بیگناهان.