1 پسرم! به حکمت من توجه کن،و به بصیرت من نیک گوش فرا ده؛
2 تا دوراندیشی را پاس داریو لبانت معرفت را نگاه دارد.
3 زیرا از لبان زن زناکار عسل میچکد،و زبان او از روغن چربتر است.
4 اما سرانجامش همچون اَفسَنطین، تلخ است،و تیز همچون شمشیرِ دو دم.
5 پاهایش به کام مرگ فرو میرود؛و گامهایش مستقیم به گور میانجامد.