1 آیا حکمت ندا در نمیدهدو فهم آوای خویش بلند نمیکند؟
2 بر بلندیهای کنار راه میایستدو نیز آنجا که راهها به هم میرسند.
3 کنار دروازههای ورود به شهرو بر مدخلها بانگ برمیآورد:
4 «شما را ای مردمان ندا میدهم،آوای خویش بر همۀ آدمیان بلند میکنم.
5 ای سادهلوحان، هوشمندی را دریابیدو ای جاهلان، دانادلی را به دست آرید.
6 گوش فرا دهید،زیرا گفتنیهای ارزنده دارمو لبانم را به بیان درستیها میگشایم.
7 بر زبانم حقیقت جاری میشود،و لبانم از شرارت کراهت دارد.