29 Agus d'inis sé fáithscéal dóibh: “Amharcaigí ar an gcrann fige agus ar chrainn uile na coille;
30 ní luaithe a thagann duilliúr fúthu ná feiceann sibh é agus aithníonn sibh uaibh féin go bhfuil an samhradh i bhfogas cheana féin.
31 Ar an nós ceannann céanna, nuair a fheicfidh sibh sin uile ag titim amach, aithneoidh sibh go bhfuil ríocht Dé i bhfogas.
32 Is fíor a ndeirim libh, ní rachaidh an ghlúin seo thart do dtí go dtaga sin uile i gcrích.
33 Rachaidh neamh agus talamh as, ach ní rachaidh mo bhriathra as.
34 “Ach bígí féin ar bhur bhfaichill ar eagla go mbeidh troime ar bhur gcroíthe ó dhrabhlás agus ó mheisce agus ó bhuaireamh na beatha seo, ar dhóigh go mbeire an lá úd i dtobainne oraibh mar shúil ribe;
35 mar níl duine dá bhfuil ina chónaí ar uachtar an talaimh nach dtiocfaidh sé air.