3 Agus dúirt sé, “Déanta na fírinne, is mó atá curtha isteach ag an mbaintreach bhocht seo ná a bhfuil curtha isteach acu uile le chéile;
4 mar thug siadsan fuílleach a bhfairsingeachta, ach chuir sise isteach beo a bochtaineachta agus a raibh aici ar an saol.”
5 Nuair a bhí cuid acu ag cur síos ar an teampall, agus ar mhaise a chloch costasach agus a thíolaicí, ar seisean leo,
6 “An bhfeiceann sibh sin ansin romhaibh? Tá na laethanta ag teacht nach bhfágfar cloch ar mhuin chloiche de nach stróicfear anuas.”
7 Agus d'fhiafraigh siad de, “A Oide, cá huair a bheidh sin amhlaidh, agus cad é an tuar a bheas ann go díreach roimh a theacht?”
8 Agus dúirt sé, “Bígí ar bhur bhfaichill gan ligean d'aon duine bhur gcur ar seachrán; mar is iomaí sin duine a thiocfas i m'ainmse, agus iad á rá, ‘Is mise é!’ agus, ‘Tá an t‑am buailte linn!’ Ná géilligí dóibh siúd.
9 Agus nuair a mhothóidh sibh iomrá ar chogaí agus ar chorraithe, ná bíodh aon uafás oraibh; mar caithfidh a leithéid a bheith ann an chéad uair ach ní thiocfaidh an chríoch uile san am amháin.”