18 agus leigheasadh na daoine a raibh spridí neamhghlana á mbuaireamh.
19 Agus bhí an slua ar fad ag iarraidh lámh a leagan air, mar thagadh cumhacht as a leigheasadh iad uile.
20 Agus d'ardaigh sé féin a shúile a amharc ar a dheisceabail, go ndúirt:“Is beannaithe sibhse, a bhochta, ós libhse ríocht Dé.
21 “Is beannaithe sibhse a bhfuil ocras oraibh anois, mar gheobhaidh sibh bhur sá.“Is beannaithe sibh atá ag caoineadh anois, mar beidh sibh ag gáire.
22 “Is beannaithe sibh nuair a bhíos fuath ag daoine oraibh, agus nuair a dhiúltaíos siad daoibh agus nuair a labhraíos siad olc fúibh, agus nuair a shéanas siad bhur n‑ainm go drochmheasúil mar mhaithe le Mac an duine!
23 Bíodh lúcháir oraibh sa lá úd, agus léimigí le háthas, mar féachaigí, is mór é bhur luach saothair ar neamh; mar is ar an nós ceannann céanna a dhéanadh a n‑aithreachasan géarleanúint ar na fáithe.
24 “Ach is mairg daoibh atá saibhir, mar tá bhur gcuid den sólás agaibh cheana féin.