26 А тие се зачудија уште повеќе, велејќи си еден на друг: „Тогаш, кој може да се спаси?”
27 Исус ги погледна и им рече: „За луѓето тоа е невозможно, но за Бога не е; зашто за Бога сè е можно!”
28 Петар почна да Му зборува: „Гледај, ние оставивме сè и одиме по Тебе!”
29 Исус пак одговори и рече: „Вистина ви велам: нема никој, кој ќе остави куќа или браќа, или сестри, или мајка или татко, или деца, или ниви, заради Мене и заради Евангелието,
30 а да не прими, сега стократно, во ова време: куќи, и браќа, и сестри, и мајки, и деца и ниви - заедно со гонењата - а во идниот век: вечен живот.
31 Но мнозина први ќе бидат последни, а последните - први.”
32 А кога беа на пат искачувајќи се за Ерусалим, Исус одеше пред нив, и се чудеа; а оние кои одеа по Него се боеја. И пак ги собра Дванаесетмината и почна да им кажува што ќе Му се случи: