4 И кога сееше, едно зрно падна покрај патот, и дојдоа птици и го исколваа.
5 Друго падна на каменлива почва, каде немаше многу земја; и никна брзо, зашто немаше длабока земја.
6 А кога сонцето изгреа, овена и бидејќи немаше корен се исуши.
7 И друго падна во трње, и трњето израсна и го загуши, па не донесе плод.
8 А друго падна на добра земја и донесе плод, кој напредуваше и растеше, и принесе: едно триесет, и друго шеесет, а друго сто.”
9 И рече: „Кој има уши да слуша, нека слуша!”
10 А кога остана Сам, Го прашаа за параболата оние, кои беа околу Него со Дванаесетмината.