17 И размислуваше во себе, велејќи: ‚Што да направам? Немам во што да ги соберам плодовите свои.‘
18 Па рече – вака ќе направам: ќе ги урнам житниците свои и ќе соѕидам поголеми, и таму ќе го соберам сето свое жито и сите свои добра,
19 и ќе ѝ речам на душата своја: ‚Душо, имаш многу добра, насобрани за многу години; почивај, јади, пиј и весели се!‘
20 Но Бог му рече: ‚Безумниче, ноќва ќе ти ја побараат душата твоја; тоа што си го приготвил, чие ќе биде?‘
21 Така се случува со оној што собира богатство за себе, а не се богати во Бога.“
22 И им рече на учениците Свои: „Затоа ви велам: не грижете се за душата своја што ќе јадете, ниту за телото свое што ќе облечете.
23 Зашто душата е многу поскапа од храната, и телото – од облеката.