44 И тогаш се сврте кон жената, па му рече на Симон: „Ја гледаш ли оваа жена? Влегов во твојот дом, ти ниту вода за нозете не Ми даде, а таа со солзи Ми ги обли нозете и со косата своја ги истри.
45 Ти не ми даде целив, а таа, откако влегов, не престана да ги целива нозете Мои.
46 Ти со масло не ја помаза главата Моја, а таа со миро ги помаза нозете Мои.
47 Затоа ти велам: нејзе ѝ се простени многу гревови, зашто покажа многу љубов. А кому му е простено малку, тој мала љубов има.“
48 Нејзе, пак, ѝ рече: „Простени ти се гревовите!“
49 А оние што седеа со Него на трпезата, почнаа да говорат во себе: „Кој е Овој што и гревови простува?“
50 На жената пак ѝ рече: „Верата твоја те спаси; оди си во мир!“