33 И кога се разделуваа од Него, Петар без да знае што зборува, Му рече на Исус: „Учителе, добро е да останеме овде; да направиме три колиби: за Тебе една, за Мојсеј една, и за Илија една!“
34 Додека го велеше тоа, се појави облак и ги засени; и се уплашија штом влегоа во облакот.
35 И дојде глас од облакот, кој велеше: „Овој е Мојот возљубен Син; Него послушајте Го!“
36 А кога се чу тој глас, Исус беше останал сам. И тие премолчаа и никому ништо не кажаа во тоа време за она што беа виделе.
37 А на другиот ден, додека се симнуваа од гората, Му доаѓаше во пресрет многу народ.
38 И ете, некој од народот извика: „Учителе, Ти се молам, погледни на мојот син, зашто ми е единец!
39 Духот одненадеж го зграпчува и ете, тој почнува да вриска. Го растргнува толку силно, што тој се запенува, и откако многу ќе го измачи, одвај го пушта.