12 hij hebbe niemand, die hem liefde blijft bewijzen,niemand ontferme zich over zijn wezen;
13 zijn nakroost zij ter uitroeiing,in het volgend geslacht worde hun naam uitgewist.
14 De ongerechtigheid van zijn vaderenblijve bij de Here in gedachtenis,en de zonde van zijn moeder worde niet uitgewist;
15 dat deze bestendig vóór de Here zijn,opdat Hij hun gedachtenis van de aarde verdelge;
16 omdat hij er niet aan dacht liefde te bewijzen,maar de ellendige, de arme en de versaagde van hartten dode toe vervolgde.
17 De vloek had hij lief – die kome over hem;de zegen wilde hij niet – die blijve verre van hem;
18 hij bekleedde zich met vloek als met zijn gewaad –die kome als water in zijn binnenste,als olie in zijn gebeente;