9 “จงกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าเถานั้นจะเจริญหรือ?นกตัวนั้นจะไม่ถอนรากมันขึ้นและเด็ดผลมันหรือ?และเถานั้นก็เหี่ยวแห้งทุกส่วนที่งอกใหม่ของมันจะเหี่ยวแห้งไม่ต้องใช้แขนที่ล่ำสันหรือคนจำนวนมากก็สามารถถอนมันออกทั้งราก
10 ดูสิ แม้มันถูกย้ายไปปลูกใหม่ มันจะเจริญขึ้นหรือ?เมื่อลมทิศตะวันออกพัดถูกมันเข้ามันก็จะเหี่ยวแห้งไม่ใช่หรือ? คือเหี่ยวแห้งไปถึงร่องที่มันเกิดมานั้น”
11 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
12 “จงกล่าวกับพงศ์พันธุ์มักกบฏนั้นว่า พวกเจ้าไม่รู้หรือว่าสิ่งเหล่านี้มีความหมายอะไร? จงบอกว่า ดูสิ พระราชาแห่งบาบิโลนได้มายังกรุงเยรูซาเล็ม แล้วนำเอากษัตริย์และเจ้านายทั้งหลายมาให้ตนเองที่กรุงบาบิโลน
13 และเขาได้เอาเชื้อพระวงศ์ผู้หนึ่งมา แล้วทำพันธสัญญากับผู้นั้นและให้ผู้นั้นสาบานตัว (แต่เขานำเอาพวกคนสำคัญๆ ของแผ่นดินนั้นไป
14 เพื่อว่าอาณาจักรนั้นจะอ่อนแอและตั้งตัวขึ้นอีกไม่ได้ เพื่อการรักษาพันธสัญญาของเขาจะอยู่อย่างต่อเนื่อง)
15 แต่เขาผู้นั้นได้กบฏต่อพระราชา โดยส่งทูตของเขาไปยังอียิปต์ ด้วยหวังว่าจะได้ม้าและกำลังคนมามากมาย เขาผู้นั้นจะเจริญหรือ? เขาจะหนีรอดหรือ? เขาผู้ทำสิ่งเหล่านี้และหักพันธสัญญาจะหนีรอดหรือ?