1 และพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้ภูเขาเสอีร์ และเผยพระวจนะต่อสู้มัน
3 และกล่าวกับมันว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่านี่แน่ะ ภูเขาเสอีร์ เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าและเราจะเหยียดมือเราต่อสู้เจ้าแล้วเราจะทำให้เจ้าร้างเปล่าและถูกทิ้งร้าง
4 เราจะให้เมืองทั้งหลายของเจ้าเป็นซากปรักหักพังและเจ้าจะเป็นที่ร้างเปล่าแล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
5 เพราะเจ้าเก็บความแค้นเคืองมาแต่เก่าก่อน และมอบประชาชนอิสราเอลให้แก่อำนาจดาบในเวลาแห่งภัยพิบัติของพวกเขา และในเวลาการลงโทษขั้นสุดท้าย
6 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เรามีชีวิตอยู่แน่นอนอย่างไร เราจะกำหนดให้เจ้าโลหิตตก และเรื่องโลหิตตกจะไล่ตามเจ้า เมื่อเจ้าไม่เกลียดการทำให้โลหิตตก เรื่องโลหิตตกก็จะไล่ตามเจ้าไป
7 เราจะทำให้ภูเขาเสอีร์ร้างว่างเปล่า และเราจะตัดผู้สัญจรเสียจากมัน
8 เราจะให้ภูเขาของเจ้าเต็มด้วยผู้ถูกฆ่า พวกที่ถูกฆ่าด้วยดาบจะล้มลงตามเนินเขาของเจ้า ตามหุบเขาของเจ้า และในห้วยทุกแห่งของเจ้า
9 เราจะทำให้เจ้าเป็นที่ร้างเปล่าตลอดไป และจะไม่มีคนอาศัยตามเมืองทั้งหลายของเจ้า แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
10 “เพราะเจ้ากล่าวว่า ‘ประชาชาติทั้งสองนี้และแผ่นดินทั้งสองนี้จะต้องเป็นของข้า เราจะเอามันมาเป็นกรรมสิทธิ์ ถึงแม้พระยาห์เวห์สถิตที่นั่น’
11 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เรามีชีวิตอยู่แน่นอนอย่างไร เราจะทำต่อเจ้าตามความโกรธแค้นและความอิจฉาของเจ้า ซึ่งเจ้าแสดงต่อพวกเขาเพราะความเกลียดชังของเจ้า แล้วเราจะสำแดงตัวเราให้เป็นที่รู้จักในหมู่พวกเขาเมื่อเราพิพากษาเจ้า
12 แล้วเจ้าจะรู้ว่า เรา ยาห์เวห์ได้ยินคำเหยียดหยามทั้งหมดของเจ้า ซึ่งเจ้าได้พูดต่อสู้ภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอลว่า ‘มันถูกทิ้งให้ร้างเปล่า มันถูกมอบไว้ให้เรากัดกิน’
13 เจ้าคุยข่มเราด้วยปากของเจ้า และว่ากล่าวเราอีกมากมาย เราได้ยินหมดแล้ว
14 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ขณะที่ทั้งพิภพร่าเริง เราจะทำให้เจ้าร้างเปล่า
15 เช่นเดียวกับที่เจ้าร่าเริงเมื่อมรดกของพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้น ต้องถูกทำให้ร้างเปล่าไป เราก็จะทำเช่นนั้นกับเจ้า โอ ภูเขาเสอีร์และเอโดมทั้งหมด คือทั้งหมดของมันจะเป็นที่ร้างเปล่า แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”