เอเสเคียล 48 THSV11

ส่วน‍แบ่ง​ของ​เผ่า​ต่างๆ

1 “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​ชื่อ​ของ​เผ่า​ต่างๆ ตั้ง‍ต้น​บริ‌เวณ​พรม‍แดน​ทาง​เหนือ​ด้าน​ทะเล​ไป​ตาม​ทาง​เฮท‌โลน ถึง​เมือง​เลอ‌โบ-ฮา‌มัท​จน‍ถึง​ฮา‌เซอ‌เร‌โนน (ซึ่ง​อยู่​ตรง​พรม‍แดน​ทาง​เหนือ​ด้าน​ดา‌มัส‌กัส กับ​เมือง​ฮา‌มัท) โดย​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น​เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​ดาน

2 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​ดาน​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น​เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​อา‌เชอร์

3 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​อา‌เชอร์​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น​เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​นัฟ‌ทา‌ลี

4 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​นัฟ‌ทา‌ลี​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น เป็น​หนึ่ง​ส่วน​ของ​เผ่า​มนัส‌เสห์

5 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​มนัส‌เสห์​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เอฟ‌รา‌อิม

6 ติด​กับ​เขต‍แดน​เอฟ‌รา‌อิม​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​รู‌เบน

7 ติด​กับ​เขต‍แดน​รู‌เบน​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น​เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​ยู‌ดาห์

8 “ติด​กับ​เขต‍แดน​ยู‌ดาห์​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​นั้น จะ​เป็น​ส่วน​ซึ่ง​พวก‍เจ้า​จะ​ต้อง​แยก​ไว้​ต่าง‍หาก กว้าง 12.5 กิโล‍เมตร และ​ยาว​เท่า‍กับ​ส่วน​ของ​เผ่า​เผ่า​หนึ่ง เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก และ​จะ​มี​สถาน‍นมัส‌การ​อยู่​กลาง

9 และ​ส่วน​ที่​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​แยก​ไว้​เพื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​นั้น ให้​มี​ด้าน‍ยาว 12.5 กิโล‍เมตร และ​ด้าน‍กว้าง 5 กิโล‍เมตร

10 และ​ส่วน​แบ่ง​ของ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​นี้​เป็น​เช่น‍นี้ คือ​ปุ‌โร‌หิต​จะ​ได้​ส่วน​แบ่ง​ทาง​ด้าน‍เหนือ​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร ทาง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​กว้าง 5 กิโล‍เมตร ทาง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​กว้าง 5 กิโล‍เมตร ทาง​ด้าน‍ใต้​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร และ​มี​สถาน‍นมัส‌การ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​อยู่​ตรง‍กลาง

11 ส่วน‍นี้​ให้​เป็น​ส่วน​ของ​บรร‌ดา​ปุ‌โร‌หิต​ที่​ชำระ​ไว้​ให้​บริ‌สุทธิ์ คือ​บรร‌ดา​บุตร​ของ​ศา‌โดก ซึ่ง​ได้​รักษา​คำ‍สั่ง​ของ​เรา และ​ไม่‍ได้​หลง‍ไป​เหมือน‍ดัง​ที่​คน​เลวี​ได้​หลง‍ไป​เมื่อ​ประ‌ชา‍ชน​อิสรา‌เอล​หลง‍ไป

12 และ​ให้​ที่‍ดิน​นี้​เป็น​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ซึ่ง​เป็น​ส่วน​หนึ่ง​จาก​ส่วน​ถวาย​ของ​แผ่น‍ดิน เป็น​บริ‌เวณ​ที่​บริ‌สุทธิ์​ที่‍สุด ติด​กับ​เขต​ของ​คน​เลวี

13 เคียง‍ข้าง​กับ​เขต​ของ​ปุ‌โร‌หิต​นั้น ให้​เป็น​ส่วน‍แบ่ง​ของ​คน​เลวี ยาว 12.5 กิโล‍เมตร กว้าง 5 กิโล‍เมตร ส่วน​ยาว​ทั้ง‍หมด​จะ​เป็น 12.5 กิโล‍เมตร และ​ส่วน​กว้าง 5 กิโล‍เมตร

14 ห้าม​พวก‍เขา​ขาย และ​ห้าม​เขา​แลก​เปลี่ยน​ส่วน​หนึ่ง​ส่วน‍ใด​ของ​ที่‍ดิน​ส่วน​นี้ ห้าม​เขา​เปลี่ยน​กรรม‍สิทธิ์​ของ​ที่‍ดิน​ดี‍เยี่ยม​นี้ เพราะ​เป็น​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

15 “ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ซึ่ง​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร และ​กว้าง 2.5 กิโล‍เมตร​นั้น ให้​เป็น​ที่​ใช้‍สอย​ทั่ว‍ไป​ของ​ตัว‍เมือง คือ​เป็น​ที่‍อยู่‍อาศัย​และ​เป็น​ทุ่ง‍หญ้า และ​ตัว‍นคร​จะ​อยู่​ตรง‍กลาง

16 ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​ขนาด​ของ​ด้าน​ต่างๆ ของ​นคร คือ​ด้าน‍เหนือ 2,250 เมตร ด้าน‍ใต้ 2,250 เมตร ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก 2,250 เมตร และ​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก 2,250 เมตร

17 นคร​นั้น​จะ​ต้อง​มี​บริ‌เวณ​ทุ่ง‍หญ้า โดย​วัด​จาก​ด้าน‍เหนือ​ออก‍ไป 125 เมตร ด้าน‍ใต้ 125 เมตร ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก 125 เมตร และ​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก 125 เมตร

18 ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ซึ่ง​วัด​ไป​ตาม​ด้าน‍ยาว​ของ​บริ‌เวณ​นี้​ซึ่ง​ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ที่​บริ‌สุทธิ์ โดย​วัด​ออก​ไป​ทาง​ตะ‌วัน‍ออก​ยาว 5 กิโล‍เมตร และ​ไป​ตะ‌วัน‍ตก​ยาว 5 กิโล‍เมตร และ​ให้​อยู่​ติด​กับ​ส่วน​ที่​บริ‌สุทธิ์ พืช‍ผล​ที่​ได้​ใน​ส่วน​นี้​จะ​เป็น​อาหาร​ของ​คน‍งาน​ใน​นคร​นั้น

19 คน‍งาน​ของ​นคร​นั้น​ซึ่ง​มา​จาก​อิสรา‌เอล​ทุก​เผ่า จะ​เป็น​คน​ไถ​ที่​ผืน​นี้

20 ส่วน​ถวาย​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​พวก‍เจ้า​จะ​ต้อง​แบ่ง‍ไว้​นั้น​ให้​เป็น​สี่‍เหลี่ยม‍จัตุ‌รัส ยาว​ด้าน​ละ 12.5 กิโล‍เมตร ซึ่ง​ก็​คือ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​รวม​กับ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร

21 “บริ‌เวณ​ที่​เหลือ​ซึ่ง​อยู่​ทั้ง‍สอง​ข้าง​ของ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​และ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร​นั้น​ให้​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย โดย​วัด​จาก​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​ออก​ไป​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร​ไป​ทาง​พรม‍แดน​ตะ‌วัน‍ออก และ​วัด​ไป​ทาง​ตะ‌วัน‍ตก 12.5 กิโล‍เมตร​ไป​ทาง​พรม‍แดน​ตะ‌วัน‍ตก ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ต่างๆ ของ​เผ่า ส่วน​นี้​ให้​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย โดย​มี​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​พร้อม​กับ​สถาน‍นมัส‌การ​ของ​พระ‍นิ‌เวศ​นั้น​อยู่​ตรง‍กลาง

22 ส่วน​ที่​เป็น​ของ​คน​เลวี​และ​ส่วน​ของ​นคร​นั้น​จะ​อยู่​ตรง‍กลาง​ของ​ที่‍ดิน​ซึ่ง​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย​เช่น‍เดียว‍กัน และ​ที่‍ดิน​ของ​เจ้า‍นาย​นี้​จะ​อยู่​ระหว่าง​เขต‍แดน​ของ​ยู‌ดาห์​และ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน

23 “ส่วน​เผ่า​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เบน‌ยา‌มิน

24 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​สิ‌เม‌โอน

25 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​สิ‌เม‌โอน เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​อิส‌สา‌คาร์

26 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​อิส‌สา‌คาร์ เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เศ‌บู‌ลุน

27 ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เศ‌บู‌ลุน เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​กาด

28 และ​เขต‍แดน​ของ​กาด​ทาง​ด้าน‍ใต้​นั้น​จะ​เริ่ม​จาก​เมือง​ทา‌มาร์ ถึง​ห้วง‍น้ำ​เม‌รี‌บาห์ ที่​คา‌เดช และ​เรื่อย‍ไป​ตาม​ลำ‍ธาร​อียิปต์​ถึง​ทะเล​ใหญ่

29 นี่​เป็น​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พวก‍เจ้า​จะ​แบ่ง​ให้​เป็น​มรดก​ท่าม‍กลาง​เผ่า​ต่างๆ ของ​อิสรา‌เอล นี่​เป็น​ส่วน‍แบ่ง​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย” พระ‍ยาห์‌เวห์​องค์‍เจ้า‍นาย​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

30 “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​ทาง‍ออก​ของ​นคร​ทาง​ด้าน‍เหนือ​ซึ่ง​วัด​ได้ 2,250 เมตร

31 มี​ประตู 3 ประตู คือ​ประตู​รู‌เบน ประตู​ยู‌ดาห์ และ​ประตู​เลวี ประตู​ทั้ง‍หลาย​ของ​นคร​นั้น​ตั้ง‍ชื่อ​ตาม​ชื่อ​เผ่า​ทั้ง‍หลาย​ของ​คน​อิสรา‌เอล

32 ทาง​ออก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ยาว 2,250 เมตร มี 3 ประตู คือ​ประตู​โย‌เซฟ ประตู​เบน‌ยา‌มิน และ​ประตู​ดาน

33 ทาง​ออก​ด้าน‍ใต้​ยาว 2,250 เมตร มี​ประตู 3 ประตู คือ​ประตู​สิ‌เม‌โอน ประตู​อิส‌สา‌คาร์ และ​ประตู​เศ‌บู‌ลุน

34 ทาง​ออก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก​ยาว 2,250 เมตร มี​ประตู 3 ประตู คือ​ประตู​กาด ประตู​อา‌เชอร์ และ​ประตู​นัฟ‌ทา‌ลี

35 นคร​นั้น​วัด​โดย​รอบ​ได้​ความ​ยาว​รวม 9 กิโล‍เมตร ตั้ง‍แต่​นี้​ไป​นคร​นี้​จะ​ได้​ชื่อ​ว่า ‘พระ‍ยาห์‌เวห์​สถิต​ที่‍นั่น’ ”