1 พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าอีกว่า
2 “เจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสกับแผ่นดินอิสราเอลดังนี้ว่าอวสาน อวสานมาถึงทั้งสี่มุมของแผ่นดิน
3 บัดนี้อวสานมาถึงเจ้าและเราจะปล่อยให้ความกริ้วของเรามาเหนือเจ้าและเราจะพิพากษาเจ้าตามวิถีชีวิตเจ้าและเราจะลงทัณฑ์เพราะสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของเจ้า
4 นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานีเจ้าและเราก็จะไม่กรุณาแต่เราจะลงทัณฑ์เจ้าตามวิถีชีวิตเจ้าขณะเมื่อสิ่งน่าสะอิดสะเอียนยังอยู่ท่ามกลางเจ้าแล้วเจ้าจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์”
5 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า“ดูสิ วิบัติ วิบัติที่ไม่เคยมี ได้มาถึงแล้ว
6 อวสานมาถึง อวสานนั้นมาถึงแล้วมันตื่นขึ้นมาต่อสู้เจ้า ดูสิ มันมาถึงแล้ว
7 ชาวแผ่นดินเอ๋ยความหายนะของเจ้ามาถึงแล้วเวลานั้นมาถึงแล้ว วันนั้นก็ใกล้เข้ามามีแต่ความโกลาหล และไร้ความยินดีบนภูเขา
8 บัดนี้ ใกล้เวลาที่เราจะเทความโกรธของเราบนเจ้าและระบายความกริ้วของเราต่อเจ้าจนหมดสิ้นและเราจะพิพากษาเจ้าตามวิถีชีวิตเจ้าและเราจะลงทัณฑ์เพราะสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของเจ้า
9 นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานีและเราก็จะไม่กรุณาแต่เราจะลงทัณฑ์เจ้าตามวิถีชีวิตเจ้าขณะเมื่อสิ่งน่าสะอิดสะเอียนยังอยู่ท่ามกลางเจ้าแล้วเจ้าจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์ผู้โบยตี
10 นี่แน่ะ วันนั้น ดูสิ มาถึงแล้วความหายนะของเจ้าออกมาแล้วไม้พลองก็เบ่งบานความเย่อหยิ่งก็ผลิดอก
11 ความรุนแรงได้เจริญขึ้นเป็นไม้พลองของความชั่วไม่มีใครเหลืออยู่เลยไม่มีสิ่งใดเหลือจากความมั่งคั่งของพวกเขา ไม่มีเสียงอึกทึกครึกโครมในพวกเขาไม่มีคนสำคัญในพวกเขา
12 เวลานั้นมาแล้ว วันนั้นมาถึงแล้วอย่าให้คนซื้อดีใจ อย่าให้คนขายเสียใจเพราะพระพิโรธอยู่เหนือประชากรทั้งหมดของแผ่นดิน
13 “เพราะคนขายจะไม่ได้กลับไปยังสิ่งที่เขาขายไป ขณะเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เพราะว่านิมิตนั้นเกี่ยวข้องกับประชากรทั้งหมดและจะไม่หันกลับ และเพราะความผิดบาปของเขา จึงไม่มีใครอาจรักษาชีวิตไว้ได้
14 “เขาได้เป่าแตร และเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแต่ไม่มีผู้ใดเข้าสงครามเพราะว่าความโกรธของเราอยู่เหนือประชากรทั้งหมดของแผ่นดิน
15 ดาบอยู่ข้างนอก โรคระบาดและความอดอยากอยู่ข้างในคนที่อยู่ในทุ่งนาก็ตายด้วยดาบส่วนคนที่อยู่ในเมืองนั้นความอดอยากและโรคระบาดก็กลืนกินเสีย
16 และถ้ามีใครรอดตายหนีไปได้พวกเขาจะอยู่บนภูเขาเขาจะเป็นเหมือนนกพิราบแห่งหุบเขาแต่ละคนจะร้องครวญครางเพราะความผิดบาปของตน
17 มือทุกมือก็อ่อนแรงและเข่าทุกเข่าก็ปวกเปียก
18 เขาทั้งหลายจะคาดเอวด้วยผ้ากระสอบและความสั่นเทาจะครอบงำพวกเขาความอับอายอยู่บนใบหน้าเขาทุกคนและศีรษะของเขาทุกคนก็ล้าน
19 พวกเขาขว้างเงินของเขาไปในถนนและทองคำของเขาก็เป็นเหมือนสิ่งมลทิน“เงินและทองของพวกเขาไม่อาจจะช่วยกู้เขาในวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ สิ่งเหล่านี้จะไม่ทำให้พวกเขาหายหิว หรือเติมให้เต็มท้อง เพราะว่ามันเป็นสิ่งสะดุดให้พวกเขาทำบาป
20 ด้วยเครื่องประดับงดงามที่เขาภูมิใจ พวกเขาใช้สร้างรูปเคารพอันน่าขยะแขยง และสร้างสิ่งน่ารังเกียจของเขา เพราะฉะนั้น เราจะทำสิ่งนี้ให้เป็นสิ่งมลทินแก่เขาทั้งหลาย
21 “และเราจะมอบสิ่งนี้ให้เป็นของริบไว้ในมือของคนต่างด้าวและให้เป็นของปล้นในมือคนอธรรมในแผ่นดินโลกแล้วพวกเขาจะทำให้เป็นมลทิน
22 และเราจะหันหน้าของเราออกจากพวกเขาแล้วพวกเขาจะทำให้สถานล้ำค่าของเราเสื่อมเกียรติพวกปล้นจะเข้ามาแล้วทำให้มันเสื่อมเกียรติ
23 จงทำสายโซ่เพราะว่าแผ่นดินเต็มด้วยคดีเลือดและบ้านเมืองก็เต็มด้วยความรุนแรง
24 ฉะนั้นเราจะนำประชาชาติชั่วร้ายที่สุดมาและให้ถือกรรมสิทธิ์บ้านเรือนของเขาทั้งหลายและเราจะให้ความหยิ่งของคนทรงพลังนั้นสิ้นสุดลงและสถานศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาจะเป็นที่ลบหลู่
25 เมื่อความหวาดกลัวมาถึง เขาจะแสวงหาความสงบสุขแต่ก็ไม่พบเลย
26 วิบัติมาแล้วมาอีกข่าวลือเกิดแล้วเกิดอีกเขาทั้งหลายจะแสวงหานิมิตจากผู้เผยพระวจนะและการสอนธรรมบัญญัติก็สูญไปจากปุโรหิตและคำปรึกษาสูญไปจากพวกผู้อาวุโส
27 พระราชาก็ทรงทุกข์โศกและเจ้านายก็คลุมกายด้วยความสิ้นหวังและมือของราษฎรก็สั่นเทาเราจะจัดการกับพวกเขาตามวิถีทางของเขาและเราจะพิพากษาเขาตามหลักการพิพากษาของเขาแล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”