1 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวแก่เจ้าผู้ครองไทระว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าเพราะใจของเจ้าผยองขึ้นและเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าเป็นพระเจ้าข้านั่งบนที่นั่งของพระเจ้าในใจกลางของทะเล’แต่เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้าแม้เจ้าถือว่าความคิดเจ้าเหมือนความคิดพระเจ้า
3 ดูสิ เจ้าฉลาดกว่าดาเนียลหรือ?ไม่มีความลับใดซ่อนพ้นจากเจ้าได้หรือ?
4 ด้วยสติปัญญาและความเข้าใจของเจ้าเจ้าหาทรัพย์สมบัติมาสำหรับตนและเจ้าได้รวบรวมทองคำและเงินมาไว้ในคลังของเจ้า
5 ด้วยปัญญามากมายในการค้าขายของเจ้าเจ้าได้เพิ่มพูนทรัพย์สมบัติของเจ้าขึ้นและใจของเจ้าก็ผยองขึ้นในทรัพย์สมบัติของเจ้า
6 ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าเพราะเจ้าถือว่าความคิดเจ้าเป็นเหมือนความคิดพระเจ้า
7 ดังนั้น ดูสิ เราจะนำคนต่างด้าวมาต่อสู้เจ้าเป็นพวกทารุณที่สุดในบรรดาประชาชาติเขาจะชักดาบออกสู้กับความงามแห่งปัญญาของเจ้าและลบหลู่สง่าราศีของเจ้า
8 พวกเขาจะผลักเจ้าลงไปในหลุมมรณะแล้วเจ้าจะตายอย่างคนถูกฆ่าที่ใจกลางทะเล
9 เจ้ายังจะกล่าวอีกหรือว่า ‘ข้าเป็นพระเจ้า’ต่อหน้าคนที่ฆ่าเจ้า?และเจ้าจะเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้าในมือของคนที่แทงเจ้า
10 เจ้าจะตายอย่างการตายของคนไม่เข้าสุหนัตด้วยมือของพวกคนต่างด้าวเพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
11 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
12 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวบทคร่ำครวญเพื่อกษัตริย์ไทระ และจงกล่าวกับเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าเจ้าเป็นแบบอย่างของความสมบูรณ์เต็มด้วยสติปัญญาและมีความงามพร้อม
13 เจ้าอยู่ในสวนเอเดน อุทยานของพระเจ้าอัญมณีทุกอย่างเป็นเครื่องแต่งกายของเจ้าคือคาร์เนเลียน เพอริโด เพชรเบริล โอนิกซ์ และแจสเพอร์ไพลิน เทอร์คอยซ์ และมรกตอัญมณีเหล่านี้ฝังในทองคำที่แกะสลักเป็นลวดลายสิ่งเหล่านั้นจัดเตรียมไว้แล้วในวันที่เจ้าถูกสร้างขึ้นมา
14 เราแต่งตั้งเจ้าไว้โดยมีเครูบเป็นผู้พิทักษ์เจ้าอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของพระเจ้าและเจ้าเดินอยู่ท่ามกลางศิลาเพลิง
15 เจ้าปราศจากตำหนิในวิถีทางของเจ้าตั้งแต่วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้นจนเมื่อพบบาปชั่วในตัวเจ้า
16 ในการค้ามากมายของเจ้านั้นเจ้าเต็มไปด้วยการทารุณ และเจ้าทำบาปเราขับเจ้าไปจากภูเขาของพระเจ้าอย่างไร้เกียรติและเครูบผู้พิทักษ์นั้นก็ขับเจ้าออกไปจากท่ามกลางศิลาเพลิง
17 ใจเจ้าผยองขึ้นเพราะความงามของเจ้าเจ้าทำให้ปัญญาของเจ้าวิปริตไป เนื่องด้วยความสง่างามของเจ้าเราเหวี่ยงเจ้าลงบนดินแล้วเราให้เจ้าถูกกษัตริย์ทั้งหลายมองอย่างดูแคลน
18 เจ้าทำให้สถานนมัสการของเจ้าเสื่อมเกียรติด้วยความผิดบาปมากมายในการค้าอธรรมของเจ้าเราจึงนำไฟมาจากท่ามกลางเจ้าไฟก็เผาผลาญเจ้าเราทำให้เจ้ากลายเป็นเถ้าถ่านบนพื้นโลกในสายตาของทุกคนที่เห็นเจ้า
19 ทุกคนที่รู้จักเจ้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายต่างก็ตกตะลึงเพราะเจ้าเจ้าสูญสิ้นไปอย่างน่าครั่นคร้ามและจะไม่ดำรงต่อไปเป็นนิตย์”
20 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
21 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าของเจ้าต่อสู้ไซดอน และเผยพระวจนะต่อสู้เมืองนั้น
22 และกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่านี่แน่ะ ไซดอน เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าเราจะรับเกียรติท่ามกลางเจ้าและพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์เมื่อเรานำการพิพากษามายังเมืองนั้นและสำแดงความบริสุทธิ์ของเราในเมืองนั้น
23 และเราจะส่งโรคระบาดมาในเมืองนั้นและส่งโลหิตเข้ามาในถนนของเมืองนั้นคนที่ถูกฆ่าจะล้มลงในเมืองนั้นด้วยดาบที่ต่อสู้เมืองนั้นจากทุกด้านแล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
24 “ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้น จะไม่มีหนามที่แทง หรือหนามใหญ่ที่ทิ่มให้ปวดอีก ซึ่งมาจากพวกที่อยู่รอบๆ พวกเขาทั้งหมดซึ่งเคยดูหมิ่นเขา แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย”
25 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเรารวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอลจากท่ามกลางชนชาติทั้งหลายที่พวกเขาถูกกระจายไปอยู่นั้น เราจะสำแดงความบริสุทธิ์ของเราท่ามกลางพวกเขาต่อหน้าต่อตาประชาชาติทั้งหลาย แล้วพวกเขาจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของเขาเอง ซึ่งเราได้ให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
26 เขาทั้งหลายจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย เออ เขาจะสร้างบ้านเรือนและปลูกสวนองุ่น พวกเขาจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยเมื่อเราทำการพิพากษาทุกคนที่อยู่รอบๆ เขาและได้ดูหมิ่นเขา แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเขา”