1 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
2 “และเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจะพิพากษาหรือ? เจ้าจะพิพากษาเมืองที่แปดเปื้อนด้วยโลหิตนั้นหรือ? ดังนั้นเจ้าจงให้เมืองนั้นรับรู้ถึงสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของมัน
3 เจ้าจงกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่เป็นเมืองที่ทำให้โลหิตตกอยู่ในเมืองนั้น เวลากำหนดของเมืองนั้นมาถึงแล้ว เมืองที่สร้างรูปเคารพทำให้ตัวเองเป็นมลทิน
4 เจ้ามีความชั่วด้วยโลหิตที่เจ้าทำให้ตกนั้น และเจ้าเป็นมลทินเพราะรูปเคารพที่เจ้าสร้างขึ้น และเจ้าได้นำวันเวลาของเจ้าเข้ามาใกล้ กำหนดปีของเจ้าก็มาถึง เพราะฉะนั้น เราจึงทำให้เจ้าเป็นที่เยาะเย้ยท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และเป็นที่ดูหมิ่นของประเทศทั้งหลาย
5 ผู้ที่อยู่ใกล้และไกลเจ้าจะดูหมิ่นเจ้า เจ้าเป็นเมืองที่เสียชื่อและเต็มด้วยความโกลาหล
6 “นี่แน่ะ เจ้านายของอิสราเอลซึ่งอยู่ในเจ้า แต่ละคนก็โน้มไปในทางที่ทำให้โลหิตตกด้วยอำนาจของเขา
7 บิดามารดาถูกเหยียดหยามอยู่ในเจ้า คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ก็ถูกเบียดเบียนอยู่ท่ามกลางเจ้า ลูกกำพร้าและหญิงม่ายก็ถูกข่มเหงอยู่ในเจ้า
8 เจ้าได้ดูหมิ่นของบริสุทธิ์ของเรา และทำให้สะบาโตของเราถูกลบหลู่
9 มีคนกล่าวร้ายเพื่อจะทำให้โลหิตตกอยู่ในเจ้า และในเจ้ามีคนที่กินบนภูเขา และมีคนทำตัวมักมากในกามท่ามกลางเจ้า
10 อยู่ในเจ้ามีชายบางคนล่วงประเวณีกับภรรยาบิดาเขา ในเจ้ามีคนที่ข่มขืนผู้หญิงที่ยังมีมลทินประจำเดือน
11 คนหนึ่งทำการน่าสะอิดสะเอียนกับภรรยาเพื่อนบ้าน อีกคนหนึ่งทำให้ลูกสะใภ้ของตนเป็นมลทินอย่างน่าอุจาด และในเจ้ามีอีกคนหนึ่งข่มขืนน้องสาวคือลูกบิดาของตน
12 มีคนรับสินบนเพื่อทำให้โลหิตตกอยู่ในเจ้า เจ้าเอาดอกเบี้ยและเอาเงินเพิ่ม ทั้งเอากำไรอธรรมจากเพื่อนบ้านของเจ้าด้วยการบีบบังคับ และเจ้าได้ลืมเราเสีย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
13 “นี่แน่ะ เรายื่นกำปั้นเนื่องจากผลกำไรอธรรมที่เจ้าได้มา และเนื่องจากโลหิตที่อยู่ในท่ามกลางพวกเจ้า
14 ใจของเจ้าจะทนได้หรือ? และมือของเจ้าจะแข็งแรงพอหรือ? ในวันที่เราจะจัดการกับเจ้า เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว และเราจะทำตามนั้น
15 เราจะกระจายเจ้าไปในหมู่ประชาชาติ และให้เจ้ากระจัดพลัดพรากไปตามประเทศต่างๆ และเราจะขจัดมลทินออกจากเจ้าจนหมดสิ้น
16 ในสายตาของประชาชาติต่างๆ เจ้าเป็นมลทินไปเพราะตัวเจ้าเอง แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
17 และพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
18 “บุตรมนุษย์เอ๋ย สำหรับเราแล้วพงศ์พันธุ์อิสราเอลกลายเป็นขี้โลหะ พวกเขาทั้งหมดเป็นทองสัมฤทธิ์ ดีบุก เหล็ก และตะกั่วในเตาหลอม พวกเขาคือขี้เงิน
19 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าพวกเจ้าทั้งหมดกลายเป็นขี้โลหะไปแล้ว เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะรวบรวมเจ้าทั้งหลายไว้ในเยรูซาเล็ม
20 คนรวบรวมเงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ตะกั่ว และดีบุกไว้ในเตาหลอม เพื่อเป่าไฟเผาให้มันละลายอย่างไร เราก็จะรวบรวมเจ้าด้วยความกริ้วและด้วยความโกรธของเรา เราจะใส่เจ้าไว้แล้วทำให้เจ้าละลายอย่างนั้น
21 เราจะรวมพวกเจ้า และเอาไฟแห่งความพิโรธของเราเป่าเจ้าและเจ้าจะถูกละลายอยู่ในนั้น
22 เงินละลายอยู่ในเตาหลอมอย่างไร เจ้าทั้งหลายจะละลายอยู่ในไฟอย่างนั้น แล้วเจ้าจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์ได้ระบายความโกรธของเราออกเหนือพวกเจ้า”
23 แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
24 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวกับแผ่นดินว่า เจ้าเป็นแผ่นดินที่ไม่ได้รับการชำระ และไม่ได้รับน้ำฝนในวันแห่งความเกรี้ยวกราด
25 บรรดาผู้นำวางแผนท่ามกลางแผ่นดินนั้น เหมือนสิงโตคำรามที่ฉีกเหยื่ออยู่ เขาทั้งหลายกัดกินชีวิตคน เขาริบสมบัติและสิ่งมีค่าไป พวกเขาเพิ่มพูนหญิงม่ายขึ้นมากมายท่ามกลางแผ่นดินนั้น
26 พวกปุโรหิตของเขาได้ละเมิดธรรมบัญญัติของเรา และลบหลู่สิ่งบริสุทธิ์ของเรา พวกเขาไม่ได้แยกแยะระหว่างสิ่งบริสุทธิ์และสิ่งไม่บริสุทธิ์ เขาไม่ได้บอกให้รู้ความแตกต่างระหว่างสิ่งเป็นมลทินและสิ่งสะอาด เขาไม่เห็นวันสะบาโตของเราอยู่ในสายตา ดังนั้นเราจึงถูกลบหลู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย
27 พวกเจ้านายในท่ามกลางแผ่นดินเป็นเหมือนสุนัขป่าที่ฉีกเหยื่อ ทำให้โลหิตตก ทำลายชีวิตเพื่อจะเอากำไรอธรรม
28 และบรรดาผู้เผยพระวจนะของแผ่นดินนั้น ก็ฉาบปูนขาวให้กับพวกเขาด้วยการเห็นนิมิตปลอม และให้คำทำนายเท็จแก่เขา โดยกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้’ ทั้งที่พระยาห์เวห์ไม่ได้ตรัสเลย
29 ประชาชนในแผ่นดินทำการบีบบังคับและทำการโจรกรรม เออ เขาบีบบังคับคนยากจนและคนขัดสน และบีบบังคับคนต่างด้าวอย่างไม่ยุติธรรม
30 และเราแสวงหาคนหนึ่งในพวกเขาที่จะสร้างกำแพง และยืนอยู่ตรงช่องโหว่ต่อหน้าเราเพื่อแผ่นดินนั้น เพื่อเราจะไม่ทำลายมันเสีย แต่เราก็หาไม่ได้สักคนเดียว
31 ฉะนั้นเราจึงเทความเกรี้ยวกราดของเราลงเหนือเขา เราทำให้พวกเขาหมดสิ้นไปด้วยไฟพิโรธของเรา เราจะลงทัณฑ์ตามการประพฤติของพวกเขาเหนือศีรษะเขา” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ