1 ในวันที่ 12 เดือนที่ 10 ปีที่ 10 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ จงเผยพระวจนะต่อสู้กษัตริย์และต่อสู้อียิปต์ทั้งหมด
3 พูดไปเถิดและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่านี่แน่ะ เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ผู้เป็นจระเข้ยักษ์ที่ยิ่งใหญ่นอนอยู่กลางลำธารทั้งหลายของมันผู้กล่าวว่า ‘แม่น้ำไนล์ของข้าก็เป็นของข้าเองข้าสร้างมันขึ้นเพื่อตัวเอง’
4 แต่เราจะเอาเบ็ดเกี่ยวขากรรไกรเจ้าและทำให้ปลาในลำธารของเจ้าติดกับเกล็ดของเจ้าแล้วเราจะลากเจ้าขึ้นมาจากกลางลำธารทั้งหลายของเจ้าพร้อมกับปลาในลำธารทั้งหลายของเจ้าซึ่งติดอยู่กับเกล็ดของเจ้า
5 เราจะเหวี่ยงเจ้าเข้าไปในถิ่นทุรกันดารทั้งตัวเจ้าและปลาในลำธารทั้งหลายของเจ้าเจ้าจะตกลงไปบนพื้นทุ่งเจ้าจะไม่ถูกเก็บหรือรวบรวมไว้เรามอบเจ้าไว้ให้เป็นอาหารของสัตว์บนดินและนกในอากาศ
6 แล้วคนที่อยู่ในอียิปต์ทั้งหมดจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์เพราะเจ้าเป็นไม้เท้าจากต้นอ้อสำหรับพงศ์พันธุ์อิสราเอล
7 เมื่อพวกเขาเอามือของเขายึดเจ้า เจ้าก็แตกออกและบาดบ่าของเขาทุกคนและเมื่อเขาทั้งหลายพิงเจ้า เจ้าก็หักเมื่อพยุงให้พวกเขายืน เอวก็ยอก
8 “ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะนำดาบมาเหนือเจ้าและฟันมนุษย์และสัตว์ให้ขาดจากเจ้าเสีย
9 แผ่นดินอียิปต์จะเป็นที่ร้างเปล่าและเป็นซากปรักหักพัง แล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่า เราคือยาห์เวห์ เพราะเจ้ากล่าวว่า ‘แม่น้ำไนล์เป็นของข้า และข้าสร้างมัน’
10 เพราะฉะนั้น ดูสิ เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าและลำธารทั้งหลายของเจ้า เราจะทำให้แผ่นดินอียิปต์ย่อยยับหมดและร้างเปล่า ตั้งแต่มิกดลถึงสิเอเน ไกลไปจนถึงพรมแดนของคูช
11 จะไม่มีเท้ามนุษย์ข้ามแผ่นดินนั้น และไม่มีเท้าสัตว์ข้ามแผ่นดินนั้น จะไม่มีใครอาศัยอยู่ถึง 40 ปี
12 และเราจะทำให้แผ่นดินอียิปต์เป็นที่รกร้างท่ามกลางประเทศร้างเปล่าทั้งหลาย และเมืองต่างๆ ของอียิปต์จะร้างเปล่าอยู่ 40 ปีท่ามกลางเมืองที่รกร้างทั้งหลาย เราจะให้คนอียิปต์กระจัดกระจายไปท่ามกลางประชาชาติ และกระจายพวกเขาไปตามประเทศต่างๆ
13 “ถึงกระนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เมื่อสิ้น 40 ปีแล้ว เราจะรวบรวมคนอียิปต์จากท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย ซึ่งเขากระจัดกระจายไปอยู่นั้น
14 และเราจะให้อียิปต์กลับจากการถูกกวาดเป็นเชลยและนำพวกเขากลับมายังแผ่นดินปัทโรสซึ่งเป็นแผ่นดินดั้งเดิมของเขา และเขาทั้งหลายจะเป็นอาณาจักรต่ำต้อยที่นั่น
15 จะเป็นอาณาจักรที่ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรทั้งหลาย และจะไม่อาจยกตนขึ้นเหนือประชาชาติทั้งหลายอีกเลย และเราจะทำให้พวกเขาเป็นอาณาจักรเล็กจนไม่สามารถปกครองประชาชาติอื่นได้
16 และจะไม่เป็นที่วางใจของพงศ์พันธุ์อิสราเอลอีก ซึ่งจะทำให้สำนึกถึงความผิดบาปของพวกเขาที่หันไปพึ่งพาอียิปต์ แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย”
17 เมื่อวันที่ 1 เดือนที่ 1 ในปีที่ 27 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
18 “บุตรมนุษย์เอ๋ย เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน ได้ขับเคลื่อนกองทัพมาต่อสู้กับไทระอย่างหนัก ศีรษะทุกศีรษะก็ล้าน และบ่าทุกบ่าก็ถลอก ถึงกระนั้นเขาเองหรือกองทัพของเขาก็ไม่ได้อะไรไปจากไทระ เป็นค่าแรงที่เขาได้ต่อสู้กับเมืองนั้น
19 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะมอบแผ่นดินอียิปต์แก่เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์บาบิโลน แล้วเขาจะขนทรัพย์สมบัติไป ปล้นของปล้น และริบเอาของริบไป และสิ่งเหล่านี้จะเป็นค่าแรงกองทัพของเขา
20 เราได้มอบแผ่นดินอียิปต์แก่เขาเพื่อเป็นค่าจ้างในการต่อสู้ซึ่งเขาทั้งหลายได้ทำให้เรา พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
21 “ในวันนั้นเราจะทำให้เขาสัตว์งอกขึ้นมาแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล และเราจะให้เจ้าอ้าปากพูดท่ามกลางเขาทั้งหลาย แล้วเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”