1 อยู่มาในวันต้นเดือนของปีที่ 11 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย เพราะว่าไทระได้พูดเกี่ยวกับเยรูซาเล็มว่า‘ดีแล้ว ประตูเมืองของประชาชนนั้นพังเสียแล้วมันเปิดกว้างไว้รับข้ามันร้างเปล่าส่วนข้าจะบริบูรณ์ขึ้น’
3 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่านี่แน่ะ ไทระ เรามาต่อสู้เจ้าและจะนำประชาชาติมากมายมาต่อสู้เจ้าเหมือนทะเลนำคลื่นทั้งหลายของมันมา
4 พวกเขาจะทำลายกำแพงของไทระและพังหอคอยของมันเสียและเราจะขูดดินเสียจากมันแล้วทำให้เป็นศิลาเปล่าๆ
5 และมันจะกลายเป็นที่สำหรับตากอวนซึ่งอยู่ท่ามกลางทะเลเพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละและเมืองนั้นจะเป็นของปล้นของบรรดาประชาชาติ
6 และคนในเมืองต่างๆ ของมันที่อยู่บนแผ่นดินใหญ่จะต้องถูกฆ่าเสียด้วยดาบแล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
7 “เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะนำเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์บาบิโลน ผู้เป็นจอมกษัตริย์จากทิศเหนือมายังไทระ พร้อมกับม้า รถรบ พลม้าและกำลังพลมากมาย
8 คนในเมืองต่างๆของเจ้าบนแผ่นดินใหญ่นั้นเขาจะฆ่าเสียด้วยดาบเขาจะก่อกำแพงล้อมเจ้าไว้และก่อเชิงเทินต่อสู้เจ้าและจะยกโล่ขึ้นต่อสู้เจ้า
9 เขาจะกระแทกกำแพงของเจ้าด้วยท่อนไม้ทะลวงกำแพงและเขาจะเอาขวานของเขาพังหอคอยเจ้าลง
10 ม้าของเขามีมากมายจนฝุ่นม้าตลบคลุมเจ้าไว้กำแพงเมืองของเจ้าจะสั่นสะเทือนเนื่องด้วยเสียงพลม้าและล้อรถรบเมื่อเขายกเข้าประตูเมืองของเจ้าจะเป็นเหมือนคนเดินเข้าเมืองที่แตกแล้ว
11 เขาจะย่ำไปบนถนนทุกสายของเจ้าด้วยกีบม้าทั้งหลายของเขาเขาจะฆ่าประชาชนของเจ้าด้วยดาบและเสาหานอันแข็งแรงของเจ้าจะล้มลงถึงดิน
12 พวกเขาจะเอาทรัพย์สมบัติของเจ้าเป็นของริบและเขาจะเอาสินค้าของเจ้าเป็นของปล้นเขาทั้งหลายจะพังกำแพงของเจ้าลงและจะรื้อบ้านที่เจ้าชอบใจลงไม่ว่าหินหรือไม้หรือดินของเจ้านั้นเขาจะโยนทิ้งเสียกลางน้ำ
13 เสียงเพลงของเจ้านั้น เราจะให้หยุดและเสียงพิณของเจ้าก็จะไม่ให้ได้ยินอีก
14 เราจะทำเจ้าให้เป็นศิลาเปล่าเจ้าจะเป็นสถานที่สำหรับตากอวนเจ้าจะไม่ถูกสร้างขึ้นใหม่อีกเพราะเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
15 “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แก่ไทระ ว่า แผ่นดินชายทะเลจะสั่นสะเทือนด้วยเสียงที่เจ้าล้มลง และเสียงผู้บาดเจ็บร้องครวญคราง เมื่อการเข่นฆ่าเกิดขึ้นท่ามกลางเจ้าไม่ใช่หรือ?
16 แล้วเจ้านายแห่งทะเลทั้งหมดจะก้าวลงมาจากบัลลังก์ แล้วจะเปลื้องเครื่องทรงออก และปลดเครื่องแต่งตัวที่มีลายปักออกเสีย และจะเอาความสั่นกลัวมาเป็นเครื่องทรง จะนั่งอยู่บนพื้นดินและสั่นอยู่ทุกขณะ และหวาดกลัวเพราะเจ้า
17 คนทั้งหลายจะกล่าวบทคร่ำครวญในเรื่องเจ้า และกล่าวแก่เจ้าว่าโอ เจ้าพินาศแล้ว เมืองที่มีพลเมืองมาจากทะเลเมืองที่มีชื่อเสียงเลื่องลือเป็นเมืองเข้มแข็งอยู่ที่ทะเลทั้งเมืองนั้นและชาวเมืองนั้นได้สร้างความหวาดกลัวแก่คนที่อาศัยอยู่ทั้งหมด
18 บัดนี้ เกาะทั้งหลายก็สั่นสะเทือนในวันที่เจ้าล้มลงเออ บรรดาเกาะที่อยู่ในทะเลก็กลัวเพราะการที่เจ้าสิ้นไป’
19 “เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เมื่อเราทำให้เจ้าเป็นเมืองร้างเปล่า เหมือนอย่างเมืองที่ไม่มีคนอาศัย เมื่อเรานำที่ลึกมาท่วมเจ้า และน้ำมากหลายปกคลุมเจ้าไว้
20 แล้วเราจะผลักเจ้าลงไปพร้อมกับคนเหล่านั้นที่ลงไปยังหลุมลึก ไปยังคนในสมัยเก่าก่อน เราจะทำให้เจ้าอาศัยอยู่ในที่ต่ำสุดของแผ่นดินโลกเหมือนซากปรักหักพังสมัยดึกดำบรรพ์ ด้วยกันกับผู้ที่ลงไปยังหลุมลึก เพื่อเจ้าจะไม่ดำรงอยู่ต่อไป และเจ้าจะไม่ตั้งอยู่ในแผ่นดินของผู้มีชีวิต
21 เราจะทำให้เจ้าจบลงอย่างน่ากลัว จะไม่มีเจ้าอีกแล้ว ถึงใครจะเสาะหาเจ้า เขาจะหาเจ้าไม่พบอีกต่อไปเป็นนิตย์” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ