10 ถูกลับให้คมเพื่อการเข่นฆ่าขัดมันเพื่อให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบพวกเราจะร่าเริงได้หรือ?บุตรของเราเอ๋ย เจ้าได้ประมาทไม้ทัณฑกร และไม้เรียวทุกอย่าง
11 ดาบจึงถูกมอบไว้ให้ขัดมันเพื่อจะถือไว้ในฝ่ามือดาบนั้นถูกลับให้คมและขัดมันเพื่อจะมอบไว้ในมือของผู้ฆ่า
12 บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องไห้และคร่ำครวญเพราะจะเป็นการต่อสู้ประชากรของเราและต่อสู้บรรดาเจ้านายของอิสราเอลพวกเขาถูกโยนให้แก่ดาบพร้อมประชากรของเราเพราะฉะนั้น จงตีอกชกหัวของเจ้า
13 ฉะนั้น จงใคร่ครวญ ถ้าคทาถูกดูหมิ่นแล้วเรื่องนั้นจะไม่เกิดขึ้นหรือ?” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
14 “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะจงตบมือแล้วปล่อยดาบให้ตกลงมาสองครั้ง เออถึงสามครั้งคือดาบที่จะฆ่าคนดาบที่จะฆ่ากันอย่างมากมายมันล้อมพวกเขาไว้
15 ดังนั้น หัวใจสลายคนมากมายสะดุดล้มเราได้ตั้งดาบเพื่อการฆ่าไว้ที่ประตูเมืองทุกแห่งของเขาแวบวาบเหมือนฟ้าแลบดาบถูกขัดมันเพื่อจะเข่นฆ่า
16 ลับให้คมแล้วโจมตีทางขวาและหันไปทางซ้ายคือที่ใดก็ตามที่ด้านคมของเจ้ามุ่งไป