17 ชายฉกรรจ์ของเมืองโอนและเมืองพีเบเสทจะล้มลงด้วยดาบและเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
18 เวลากลางวันที่เมืองทาปานเหสจะมืดทึบเมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์และอานุภาพอันผยองของเมืองนั้นจะสิ้นสุดลงจะมีเมฆมาคลุมเมืองนั้นไว้และคนเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
19 เมื่อเราทำการพิพากษาอียิปต์พวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
20 เมื่อวันที่ 7 เดือนที่ 1 ในปีที่ 11 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
21 “บุตรมนุษย์เอ๋ย เราได้หักแขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ และนี่แน่ะ แขนนั้นไม่ได้ถูกพันไว้เพื่อการรักษา หรือหุ้มไว้ในผ้าพันแผลเพื่อให้แข็งแรงพอจะเหวี่ยงดาบได้อีก
22 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราเป็นปฏิปักษ์กับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนของเขา ทั้งแขนที่ยังแข็งแรงและแขนที่หักแล้วนั้น เราจะทำให้ดาบหลุดจากมือของเขา
23 เราจะให้คนอียิปต์กระจัดกระจายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายพวกเขาไปตามประเทศต่างๆ