4 เพราะฉะนั้น ภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้กับภูเขาและเนินเขา ห้วยและหุบเขา กับซากปรักหักพังและที่ร้างเปล่า ทั้งบรรดาเมืองที่ผู้คนละทิ้ง ซึ่งได้กลายเป็นของริบและเป็นที่เย้ยหยันของประชาชาติที่เหลือซึ่งอยู่รอบๆ
5 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ด้วยความหวงแหนอย่างเดือดดาลของเรา เราพูดต่อสู้ประชาชาติที่เหลือและเอโดมทั้งหมดผู้ซึ่งเอาแผ่นดินของเราไปเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเขาเอง ด้วยความร่าเริงเต็มหัวใจและด้วยความมุ่งร้าย เพื่อจะไล่คนในนั้นออกไปเป็นของริบ
6 เพราะฉะนั้น จงเผยพระวจนะต่อแผ่นดินอิสราเอล และเจ้าจงกล่าวกับภูเขาและเนินเขา กับห้วยและหุบเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราพูดด้วยความหวงแหนและด้วยความโกรธของเรา เพราะเจ้าได้ทนรับความอับอายจากบรรดาประชาชาติ
7 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายจึงตรัสว่า เราปฏิญาณว่าประชาชาติรอบๆ เจ้านั้น จะต้องรับความอับอาย
8 “แต่เจ้า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะแตกกิ่งก้านของเจ้าออกมา และจะออกผลให้แก่อิสราเอลประชากรของเรา เพราะว่าพวกเขาจะกลับมาในไม่ช้า
9 เพราะดูสิ เราอยู่กับเจ้า เราจะหันมาหาเจ้า และเจ้าจะได้รับการไถและการหว่าน
10 และเราจะทวีจำนวนคนให้แก่เจ้า คือแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เมืองทั้งหลายจะมีคนอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่