1 Dawid het daarvandaan vertrek en in die berge by En-Gedi gaan wegkruip.
2 Toe Saul terug is by die huis nadat hy die Filistyne uitgejaag het, het hy gehoor Dawid is in die En-Gediwoestyn.
3 Saul het met drie afdelings van die heel beste manskappe van Israel gegaan om Dawid en sy manne by die kranse van die Klipbokrotse te gaan soek.
4 Op pad daarheen het hulle by skaapkrale uitgekom waar daar ’n grot is. Saul het in die grot ingegaan om ’n draai te loop. Dawid en sy manne was al die tyd agter in die grot!
5 “Vandag is die dag!” sê Dawid se manne vir hom. “Die Here het mos vir jou gesê: ‘Ek gaan jou vyand aan jou oorgee en jy kan met hom maak wat jy wil.’”Dawid het opgestaan en stilletjies ’n stuk van Saul se mantel afgesny.
6 Maar nadat hy dit gedoen het, het hy sleg gevoel daaroor.
7 Hy sê toe vir sy manne: “Die Here bewaar my daarvan dat ek so ver sou gaan om my hand op te lig teen my koning, die man wat die Here vir Hom gekies het. Hy is tog die Here se gesalfde!”
8 Dawid het baie ernstig met sy manne gepraat. Hy het hulle nie toegelaat om enigiets aan Saul te doen nie. Toe Saul opstaan en uit die grot uitgaan,
9 het Dawid agter hom aangegaan. Hy het na Saul geroep: “U Majesteit!”Toe Saul omkyk, gaan staan Dawid op sy knieë en buig met sy gesig teen die grond.
10 Hy sê vir Saul: “Hoekom luister u na mense wat sê ek wil u uit die pad kry?
11 U besef tog self dat die Here u vandag hier in die grot aan my oorgegee het. My manne het gesê ek moet u doodmaak, maar ek het u jammer gekry en gesê ek sal nie my hand lig teen my koning nie, want hy is die Here se gesalfde.
12 Kyk hier, my vader, hier het ek ’n stuk van u mantel. Ek het dit afgesny sonder om u dood te maak! Dis tog die bewys dat ek nie teen u in opstand is of iets slegs beplan of u te na wil kom nie, al probeer u om my dood te maak.
13 Die Here sal besluit wie van ons twee is reg, en die Here sal dalk op u wraak neem oor my, maar ék sal nooit my hand teen u oplig nie.
14 Daar is mos ’n ou spreekwoord wat sê: Net kwaaddoeners doen kwaad. Daarom sal ek nooit my hand teen u oplig nie.
15 Buitendien, teen wie het die koning van Israel nou eintlik uitgetrek? U is agter ’n dooie hond, agter een ou sandluisie aan!
16 Die Here sal regter wees en die saak tussen ons uitmaak, want Hy sien alles raak. Hy sal my help en wys dat ek nie skuldig is nie.”
17 Toe Dawid klaar gepraat het, sê Saul: “Is dit jý wat daar praat, Dawid, my kind?” Toe bars hy in trane uit en huil hardop.
18 Hy sê vir Dawid: “Jy is ’n beter mens as ek. Jy het aan my goed gedoen en ék wou jou kwaad aandoen.
19 Jy het my vandag laat sien dat jy dit met my goed bedoel, want toe die Here my aan jou oorgegee het, het jy my nie doodgemaak nie.
20 Watter ander mens sal sy vyand in die hande kry en hom dan sonder skade laat wegkom? Die Here sal aan jou goed doen vir wat jy vandag aan my gedoen het.
21 Ek weet nou vir seker dat jy koning gaan word en dat die koningskap van Israel in jou familie gaan bly.
22 Daarom moet jy my voor die Here belowe dat jy nie my nageslag sal uitroei nie en dat jy so sal sorg dat my naam onder my mense voortleef.”
23 Dawid het dit vir Saul belowe. Saul is daarna huis toe, maar Dawid en sy manne het weer opgegaan na die veilige plekke in die berge.