12 Hy sê toe: “Laat ons opbreek en vertrek en ek sal voor jou gaan.”
13 Hy antwoord hom: “My meester weet dat die kinders swak is en dat ek lammers en kalwers wat drink by my het; as die manne hulle een dag hard sou dryf sou die hele trop vrek.
14 My meester moet asseblief voor sy dienskneg uittrek. Ek sal rustig gaan volgens die pas van die vee wat voor my uitgaan en volgens die voete van die kinders, tot ek by my meester in Se’ir aankom.”
15 `Esav sê: “Laat my nou van die mense wat by my is, by jou los.” Hy antwoord: “Waarvoor dan? Laat my guns in die oë van my meester vind!”
16 So het `Esav dan dié dag teruggegaan op sy pad na Se’ir.
17 Ya’akov het na Sukkot weggetrek, vir hom ’n huis gebou en skuilings vir sy vee gemaak; daarom het hy die plek Sukkot genoem.
18 Ya’akov het in vrede aangekom by die stad Sh’khem wat in die land Kena’an is, toe hy van Paddan-Aram af gekom het en hy het sy tent voor die stad opgeslaan