22 Hy het aan hulle almal, man vir man, ’n stel nuwe klere gegee, maar vir Binyamin het hy drie honderd stukke silwer en vyf stelle klere gegee.
23 Hy het ook aan sy vader gestuur: tien donkies, gelaai met die goeie dinge van Mitzrayim en tien donkiemerries, gelaai met graan, brood en kos vir sy vader se reis.
24 So het hy sy broers weggestuur, hulle het vertrek en hy het vir hulle gesê: “Moenie bang word op die pad nie.”
25 Hulle het opgegaan uit Mitzrayim uit en in die land Kena’an aangekom by hulle vader Ya’akov.
26 Hulle het hom vertel: “Yosef lewe nog en hy heers oor die hele Mitzrayim.” Sy binneste het lam geword, want hy het hulle nie geglo nie,
27 maar toe hulle hom al die woorde van Yosef vertel wat hy met hulle gepraat het en hy die waens sien wat Yosef gestuur het om hom te vervoer, het die gees van Ya’akov, hulle vader, lewendig geword.
28 Yisra’el het gesê: “Dit is genoeg! My seun Yosef lewe nog! Ek sal gaan en hom sien voordat ek sterf.”