1 Yosef het op sy vader se gesig geval en oor hom gehuil en hom gesoen.
2 Yosef het aan sy diensknegte, die geneeshere, bevel gegee om sy vader te balsem en die geneeshere het Yisra’el gebalsem.
3 Veertig dae is vir hom voltooi, want dit is die dae wat voltooi word vir die wat gebalsem word. Die Mitzrayiete het sewentig dae lank oor hom gehuil.
4 Toe die dae van huil oor hom verby was, het Yosef met die huis van Farao gepraat en gesê: “As ek nou guns in julle oë gevind het, sê dit asseblief voor die ore van Farao:
5 My vader het my laat sweer en gesê: ‘Let op, ek gaan sterf; in my graf wat ek vir my in die land Kena’an uitgekap het, daar moet jy my begrawe.’ Laat my nou asseblief opgaan en my vader begrawe en terugkom.”
6 Farao sê: “Gaan op en begrawe jou vader soos hy jou laat sweer het.”
7 Toe het Yosef opgegaan om sy vader te begrawe en al die diensknegte van Farao, die oudstes van sy huis en al die oudstes van Mitzrayim het saam met hom opgegaan;