1 Bazen Efraimgo mendialdean Mika izeneko gizon bat.
2 Behinola esan zion amari:—Oroitzen al zara nola ostu zizkizuten zilarrezko mila eta ehun txanpon? Madarikazioa bota zenuen orduan nire aurrean. Begira, neuk ditut txanpon haiek, neuk ostu bainizkizun. Tori dirua!Amak esan zion:—Bedeinka zaitzala Jaunak, ene seme!
3 Orduan, amari eman zizkion zilarrezko mila eta ehun txanponak; baina amak esan zion:—Jaunari eskainia nion zilar hau zure alde, ene seme, zurezko idoloa metalez jantzia egiteko.
4 Semeak itzuli zion dirutik zilarrezko berrehun txanpon hartu eta zilargin bati eman zizkion amak eta zurezko idoloa metalez jantzia egin zuen zilarginak, eta Mikaren etxean ezarri zuten.
5 Mikak santutegi bat zuen eta, efod apaiz-jantzia eta etxe-jainkoen irudiak eginarazi ondoren, bere semeetariko bati apaiz-eginkizuna eman zion, beraren apaiz izan zedin.