17 Begiak altxatu eta lebitar bidaiaria herriko plazan ikustean, galdetu zion zaharrak:—Nondik nora zabiltza?
18 Lebitarrak erantzun:—Judako Belendik gatoz eta Efraimgo mendialdera noa, hangoa bainaiz. Judako Belenera etorri nintzen eta berriro etxera noa. Herri honetan ez nau inork ere hartu nahi izan bere etxean.
19 Baina badugu lastoa eta belarra astoentzat, baita ogia eta ardoa ere neure ohaide, morroi eta hirurontzat. Ez dugu deus ere falta.
20 Hala ere, gizon zaharrak esan zien:—Bakea zurekin! Neuk emanen dizut falta duzun guztia. Ez gelditu, behintzat, plazan gauez.
21 Orduan, bere etxera eraman zuen. Eman zien belarra astoei eta, oinak garbitu ondoren, jan eta edan egin zuten.
22 Denak pozik zeudelarik, hona non agertzen diren gizonak, gizon gaizkile halakoak; etxea inguratu eta ate-joka hasi ziren, etxeko jabea zen gizon zaharrari esanez:—Atera ezazu zure etxean sartu den gizon hori, bortxatu egin nahi dugu eta!
23 Etxeko jabeak ihardetsi zien:—Ez, ene anaiok; ez egin halako itsuskeriarik. Neuk eman diot ostatu; ez egin halako zitalkeriarik.