2 Zuk landatueta haiek sustraiak bota,hazi eta fruitua ematen dute.Haien ezpainetan zaude, bai;ez, ordea, bihotzetan.
3 Baina zuk, Jauna,ongi ezagutzen nauzu,aztertu nauzu eta badakizuegiaz nagoela zurekin.Jar itzazu aparte gaiztoak,hiltzeko ardiak bezala,gorde itzazu sarraski-egunerako!
4 Noiz arte segitu behar dulurraldeak dolutan,landako belarrak lehor?Abere eta hegaztiak galtzen ari dira,bertako bizilagunengaiztakeriagatik.Honela baitiote:«Ez ditu ezagutzen Jainkoakgure ibilerak».
5 Jaunak erantzun zidan:«Oinezkoekin lasterkanekatzen bazara,nola lehiatu nahi duzuzaldizkoekin?Lurralde lauanseguru ez bazabiltza,nola moldatuko zaraJordan inguruko malkarretan?
6 Zeure etxekoek, zeure anaiek ere,saldu egin zaituzte,elkar hartu dute zuri erasotzeko.Ez fidatu horiengan,hitz gozoak esaten badizkizute ere».
7 Jaunak dio:«Utzi egin dut neure herria,baztertu neure ondarea,etsaien eskura emanneure bihotzeko kutuna.
8 Nire ondare zen herri haubasoko lehoia bezalako bihurtu zait:orroka ari da nire aurka;horregatik ez dut gehiago maite.