1 Agindu hau eman zidan Jaunak:
2 «Jaits zaitez, Jeremias, eltzegilearen lantegira eta hantxe adieraziko dizut neure mezua».
3 Jaitsi nintzen, beraz, eltzegileagana eta lanean aurkitu nuen.
4 Buztinez egiten ziharduen ontzia eskuetan hondatzen bazitzaion, beste bat egiten zuen ondoen iruditzen zitzaion eran.
5 Orduan, bere mezua adierazi zidan Jaunak:
6 «Israeldarrok, ez ote nuke egin behar zuekin eltzegileak egiten duen gauza bera? Begira! Nola buztina eltzegilearen eskuetan, hala zarete zuek nire eskuetan. Hala diot nik, Jaunak.
7 Batzuetan, nazio edo erreinu bat lurretik erauzi, irauli edo hondatzeko erabakia hartzen dut.
8 Baina aipaturiko nazioa bere gaiztakeriatik aldentzen bada, damutu egiten naiz eta ez diot ematen pentsatua nuen zigorra.
9 «Beste batzuetan, berriz, nazio edo erreinu bat eraiki eta landatzea erabakitzen dut.
10 Baina, niri aditu beharrean, gaizki iruditzen zaidana egiten badu, damutu egiten naiz eta ez diot egiten agindua nion mesedea.
11 «Zoaz, bada, orain, eta esan Judako jendeari eta Jerusalemgo bizilagunei, nik, Jaunak, pentsatua dudala haiek zigortzea eta prest nagoela nire egitasmoa betetzeko. Erregutu beren jokaera okerra utz dezaten, beren ohitura eta egintzak onbidera ditzaten.
12 Baina honela erantzungo dizute: “Alferrik ari zara! Nahi duguna egingo dugu, nork bere joera gaiztoen arabera jokatuko dugu”».
13 Horregatik, hau dio Jaunak:«Egin itaunketa nazioen artean:nork entzun du horrelakorik?Israel neskatxa ederrakizugarria egin du!
14 Uko egiten ote die inoiz ere elurrakLibanoko harkaitz garaiei?Agortzen ote diramenditik datozen ur hotzak?
15 Bada,nire herria ahaztu egin da nitaz,intsentsua erretzen die sasijainkoei.Desbideratu egin daantzinako bidetik,sekula ibili gabekobideetan ibiltzeko.
16 Horrela, bere lurraldeahondamen bihurtu du,jendearen etengabeko iseka.Handik igarotzen denaizuturik gelditzen da,buruari eragiten dio harriturik.
17 Nola ekialdeko haizeak hautsa,hala sakabanatuko dut Israeletsaien aurrean.Bizkarra emango dioteta ez aurpegiahondamendi-egunean».
18 Zenbaitzuk zioten: «Pentsa dezagun Jeremias nola galdu. Ez zaigu faltako apaizik Jainkoaren legea irakasteko, ez jakintsurik aholku onak emateko, ez profetarik Jainkoaren mezua iragartzeko. Belztu dezagun horren izena, ez entzunarena egin diezaiogun horren esanari».
19 Orduan, honela egin nuen otoitz:«Ardura nitaz, Jauna!Entzun nire salatzaileek diotena!
20 Ongia gaizkiaz ordaintzen ote da?Hilobia zulatu dute niretzat!Izan gogoan, Jauna,nola egon nintzen zure aurreanberorien alde erreguka,zure haserreaberoriengandik aldendu nahian.
21 Baina orain,hil itzazu goseakhorien seme-alabak,garbitu ezpataz;geldi bitez emazteakseme-alabarik gabe eta alargun;hil bitza izurriak gizonak,eta guduak gazteak!
22 Bete garrasiz horien etxeak,bat-batean lapurrak sarraraziz!Zuloa egin baitzuten ni erortzeko,sareak ipini bidean ni harrapatzeko.
23 Ongi ezagutzen dituzu, Jauna,ni hiltzeko dituzten egitasmoak.Ez barkatu horien gaiztakeria,ez kendu zeure begi-bistatikhorien bekatua!Bota itzazu lurrera zeure aurrean,ekin horien aurkazeure haserre-egunean!»