15 Honela dio Jaunak:«Entzun!Aieneak eta negar samina Raman!Rakel ari dabere haurrengatik negarrez:ez du kontsolatu nahi,ez baitira bizi».
16 Baina Jaunak hau diotso:«Aski! Ez gehiago negarrik,ez begietan malkorik,zure nekeak izango baitu saria:itzuliko dira zure seme-alabaketsaiaren herrialdetik.Hala diot nik, Jaunak.
17 Baduzu itxaropenik etorkizunerako:zure seme-alabakaberrira itzuliko dira.Hala diot nik, Jaunak.
18 Entzuten ari naiz Efraimen kexak:“Hezigabeko zekorra bezalazentzatu nauzu,eta nik eskarmentua hartu.Orain, itzularaz nazazu zeuregana,zu baitzaitut Jauna, neure Jainkoa.
19 Urrundu egin naiz zuregandik,baina ondo damuturik nago;neure erruez oharturik,bular-joka ari naiz.Zer lotsa eta desohoreaneure gaztaro gaitzesgarriagatik!”
20 «Hain seme kutun da Efraim niretzat,hain ume atsegingarri!Hainbeste zeresaneman didan arren,ezin dut inola ere burutik kendu;dardaraz dago nire barrua,harenganako errukiz gainezka.Hala diot nik, Jaunak.
21 «Ipini seinaleak bide-erakusgarri,begira ongi nondik zoazen:itzuli, Israel neskatxa eder,itzuli zeure hirietara.